12.Bölüm.

Bütün günü yene Deniz'i düşünerek keçirmişdim. Dünen axşam onu çox incittiyimin ferqinde idim. O hıcqırıq sesi onsuzda içimdeki çox şeyi darma daĝın etmişdi. Nece bir şey idi bu? Ona hem delicesine bir qezeb duyurdum hem de o ezab çekende men ondan daha artıq ezab duyurdum. Hirsle maşını saxlayıb içinden çıxdım. Binaya doĝru gereken qalustukumu boşaltdım.
Lifte mindiyimde aynadaki eksime bos bos baxdım. Gözlerimin altı şişdi ve üzüm çox asıq idi. Heqiqeten dözülmez bir insandım! Liftin dayanması ile liftden çıxıb evimin zengini basdım. Evim... Menim evim.. Beli, menim bir evim, bir arvadım, bir oĝlum, birde... Ve tıxanırdım burda. Ona ne deyeceyimi bilmirdim, onu övladım olaraq görüb görmeyeceyimi, ona nece davranacaqımı heqiqeten bilmirdim.
Açılan qapı ile Efe'ni gördüm qarşımda arxasında da Deniz vardı. Gözleri incik ve kederli baxırdı. Ehemiyyet vermemeye çalışaraq Efe'ni qucaqıma aldım ve yanaqlarından öperek içeri girdim. Deniz'in metbexe doĝru getdiyini görmüşdüm amma mehel qoymadan Efe ile salona keçerek kreslolardan birine oturdum.
"Darıxıb mı oĝlum menim üçün?"
"Darıxmışam ata."
Yanaĝından birde öptüm.
"Neler etmisen bu gün?"
Efe heyecanla bu gün etdiklerini mene danışarken menim fikrim Deniz'de idi. Baxışlarındakı inciklik ve keder meni çox germiş ve kederlendirmişdi. Eslinde tam olaraq istediyim bu iken indi niye bele olurdum? Cavab sade idi. Dünen axşam bunu özüme etiraf etmişdim. Men bu qadını helede sevirdim. Sevirdim bes içimdeki qezeb, kin ne olacaqdı?
"Masa hazırdı."
Deniz'in sesi ile düşüncelerimden ayrıldım Efe'ni qucaqımdan endirdim ve "Ellerimi yuyub gelirem" dedim.
Vanna otaĝına keçib evvelce üzüme soyuq su vurdum. Biraz olsun beynimi toplamam ve fikirleşmek qabiliyetimi, daha doĝrusu mentiqli düşünmek qabiliyetimi geri qazanmalı idim. Ellerimi yuduqdan sonra desmal ile üzümü ve ellerimi qurayaraq otaqdan çıxdım.
Metbexe girende Deniz ve Efe'nin çoxdan oturub yemeye başladıqlarını gördüm. Mende yerime oturdum ve

[1] 2 3 ... 8 >>