bir sessizlikden sonra Ehmed'in.
"Onun günahı yoxdur." dediyini esitdim.
"Beli." deye bildim sadece.
"Niye demedin?"
"Neyi?"
"O adama, sevdiyin adama uşaqınızın olacaĝını."
Sesindeki kinayeni görmezden gelerek.
"Ele olmalı idi." deye mızıldadım.
"Söyleseydin belke de arvadını boşayar senin ve körpenin yanında olardı."
"Boşamazdı!"
Ìstezalı bir qehqehe çekerek.
"Boşaya bilmezdi olar o gözelim! O adamda ürek olsaydı seni tapardı. Seni heqiqeten sevmiş olsaydı indiye qeder yüz defe evlendiyimizi eşitmiş olardı ve buraya gelerek seni aparardı." dedi.
"Sen ele ederdin?"
"Xeyir."
Sesime biraz istehza qataraq.
"Özünün etneyeceyin şeyi başqa birinin etmeyini gòzlemek nece bir ziddiyetdir?" dedim.
"Çünki men birnece saatlıq hezz uĝruna ailemi riske atmazdı."
O an boĝazıma oturan yumru ile heç ne danısa bilmedim. Sõzleri o qeder cox canımı yandırırdı, özümü o qeder çox pis hiss etmeyime sebeb olurdu ki. Zorla udqunaraq.
"Xoşuna gelir?" dedim.
"Yat."
"Mene bir şeyler emr etmekden el çek."
"Sus ve yat."
Qezeble yorĝana daha çox bürünerek yatmaqa çalışdım. Bu adamın emirlerinden de özünden de tenge gelmişdim. Bir müddet daha yataqda herlendikden sonra yata bilmeyeceyimi anlayıb qalxdım. Ehmed'e gözüm sataşanda çoxdan yatmış olduĝunu gördüm. Bir müddet daha yataqda bos, bos oturduqdan sonra qalxaraq çantamdan Selma'nın gündeliyini götürdüm ve küncdeki kresloda oturaraq yanındakı gece lampasını yandırdım. Gündeliyi açaraq qaldıĝım yerden oxumaqa davam etdim.

"6.May 2009.
Oĝlumu qucaqıma aldıĝım az qala iki hefte olacaq. Eslinde heyatımın en gözel anlarını keçirmeli olduĝum vaxta eyni zamanda en acı zamanlarını yaşamaĝa baslamısdım. Bir denem oĝlum Efe dünyaya gelisi ile mene sakitlik ve xoşbextlik getirmişdi. Ehmed üçünde bu bele idi. Mene ve körpemize qarsı çox mehriban idi feqet qorxduĝum sey basıma gelmisdi. Ehmed'in uzun illerdir sevdiyi bir qadın olduĝunu öyrenmisdim. Bu heqiqeti hele de hezm ede bilmirdim, feqet tek teselli tapdıĝım şey o qadınla

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>