13.Bölüm.
Bedenimde yaranan ve her keçen saniye daha da artan titremeye manee ola bilmirdim. Ayhan'ın arvadı masada meni görünce soyuq bir terzde gülümsedi. Normal şertlerde bele meni sevdiyi söylenmezdi. Ayhan'ın meni görmesi ile üzünde qısa bir çaşqınlıq yaranmışdı amma bir şey belli etmeden arvadı ile boş olan yerlere oturdular.
Ehmed'e baxmaqa qorxurdum amma özümü mecbur ederek üzüne baxdım ve gördüyüm menzere heç xoşuma gelmedi. Alov kimi qezeble parıldayan gözleri Ayhan'ın üstűnde idi.
"Gelmeyeceksiniz deye bilirdi..." dedi Ayaz.
Bütün baxışlar Ayaz'ın üstünde toplanmışdı. Ayhan Ayaz'ın kinayeli sesi ile bir an teccüblense de tez özünü topladı.
"Beli, amma yoldasımın anası xestelendi deye Türkiye'ye gelmeye mecbur olduq ve bizde bu gözel deveti qaçırmayaq dedik."
"Xeste ziyaretine gelib de devete qatılmaq da yaxşı imis."
Bunu söyleyen ise Gökhan idi, o an Ayhan'ın masanın üstündeki yumruq halına gelmiş eline baxdım. Ümumiyyetle o qezeblenende her zaman bu hereketi ederdi ve bu an qezeblenmiş olduĝu acıq belli olurdu.
"Deniz senin ne işin var burda?"
Ayhan'ın arvadının sözleri ile düşüncerimden ayrılıb onun kinayeli ve soyug üzüne baxdım. Ne deyecekdim ki? Deye bilecek bir şeyim bele yox idi. Ehmed'in arvadıyam desem Ehmed'in bu sözüme reaksiyası her halda çox aĝır olardı deye düşünerken eşitdiyim ses ile az qala teccübden aĝzım açıq qalacaqdı.
"Arvadım olaraq burdadı."
Ìndi rollar deyişmişdi masadaki her kesin gözleri mende idi. Özelliklede Ayhan'ın soyuq baxışlarını hiss edirdim ve bu biraz canımı yandırmışdı. Mene qezeblenmeye haqqı yoxdu onun.
"Demek bu sebenden telem telesik qaçarmış kimi getdin?"
Deye mızıldanmışdı Ayhan'ın arvadı.
"Erinizin işçileri size hesab mı verir?"
Gökhan'ın kinayeli sualı ile qarşımdakı qadın qıpqırmızı olmuşdu. Baxışlarımı onlardan ayıraraq başqa şeylere diqqet etmeye çalışdım. Bu gece bir an evvel bitmeli ve bu insanları daha artıq görmemeli idim.
"Sevgilini arvadı ile görmek sene ezab mı verdi

[1] 2 3 ... 8 >>