Yaşlı bir adam dükanın vitrinine uzun-uzadı baxdıqdan sonra yaxınlıqda çemenlikde oynayan uşaqların en zeifine dönerek “Balaca..! deye seslendi.“ Mene bir az kömek edersenmi?“ Uşaq, hefte sonları oynadığı bodminton oyununda ilk defe idi ki, birinci olmasına baxmayaraq oyunu terk edib geldi.
Uşağın 7-8 yaşı olardı ve eynindeki paltarı çox köhne idi. Yaşlı adam uşağın saçlarını sığalladıqdan sonra: “Vitrindeki o paltarı geyinmeni isterdim. Baxaq görek eynine olurmu?“ Uşaq önce bu teklifi zarafat sandı. Amma adamın ciddi olduğunu anladı. Onunla birlikde mağazaya girerken gördüyünün yuxu olub-olmadığını, sonra da indiye qeder teze paltar geyinib-geyinmediyini düşündü. Ümumiyyetle, ya ailedeki böyük uşağa alınan ve ya qonşular terefınden verilen paltar ona dar olarsa ortancıl qardaşa qalır ve bir neçe il sonra dizleri süzülmuş halda kiçik qardaşa yeni ona qalırdı. Lakin hemişe xeste dedikleri atasının ne qeder çetinlikle pul qazandıgını bildiyinden, bu veziyyetine bir defe de olsa etiraz etmemişdi. Indi ise ilk defe olaraq teze paltarı olacaqdı. Üstelik bayrama üç gün qalmışdı. Uşaq paltarı geyinende böyümüş olduğunu ilk defe hiss etdi. O artıq bu paltarla heç üşümüyecekdi.

Yaşlı adam uşağı sağa-sola çevirdikden sonra paltarın bir pakete qoyulmasını istedi. Ve satıcıya dönerek: “Paltarı neveme alıram ona supriz edeceyim üçün paltarı bu uşağın üstünde ölçdüm.” Uşaq bir anlığ beyninden vurulmuş kimi oldu ve ne deyeceyini bilmedi. Amma böyüdüyüne göre heçne hiss etdirmemeli idi. Güzgüye son defe baxdıqdan sonra eynindekileri yavaşca çıxararaq kenara atıb. Köhnelerini geyindi. Bu adam paltarın artıq nevesinin eynine geleceyinden emin idi ve gördüyü işe göre uşağa bir konfet pulu vermek istedıkde uşağı yanında görmedı. Zavallı uşağ bu hadiseden çox sıxılmışdı. Uşaq inci kimi yaşlar süzülen gözlerini yoldaşlarından qaçırmağa çalışırdı...


Bezen xeyallarımız, arzularımız son anda bele puc bilirler...