Rok musiqi, ümumiyyetle tek
başına ifa edilmez. Senetçi adı
olaraq ortaya tek bir ad çıxa
biler amma ümumiyyetle bu
musiqi növü, bir qrupla ediler.
Vokalistin (mahnı oxuyan
adam) yanında, elektro gitarist,
bass gitarist, bateri, bir ya da iki
ritim gitarist ve klaviatura
(piano, org, elektro-piyano vs.)
vardır.
Rok musiqisi 1950-ci illerin
evvellerinden ortaya çıxmışdır.
Rok musiqisi axınının
başlamasında Rok and Roll (ve
ya Rokun Roll) ve rockabilly kimi
musiqi növleri ehemiyyetli rol
oynamışlar. Rok musiqi Blues
adlı musiqi növünden
tesirlenmişdir. Onun üçün Blues
felsefesini araşdırmadan rok
musiqi felsefesi araşdırıla
bilmez. Bluesi ixtira eden
qaralar, ağlardan gördüyü zülm
qarşısında üsyanlarını üstü
bağlı bir şekilde ifade etmişler.
Bunu getdikce inkişaf etdiren
blues senetçileri bu zülmün
üzerindeki örtüyü yavaş-yavaş
qaldırmağa, musiqilerini de
eyni şekilde daha açıq hala
getirmeye başlamışlar. O
dövrlerde musiqi aleti ala
bilmedikleri ve ağların
esgerlerine aid musiqi aletlerini
istifade etdiklerini
unutmamalıyıq. Yuxarıda adı
çekilen üflemeli çalğılar bu
dövrlerden gelen bir verdişdir.
Sözlerin ve musiqinin üsyanı
eks etdirmesi artıq getdikce
üsyan ölçüsüne girmeye
başladı. Bele bir dövrde rok
adını eşitdirmeye başladı.
Cazdan tesirlenen Blues artıq
Roku doğurmuşdu. Musiqide
elektro gitaranın istifade
edilmesinin en böyük sebebi ise
distortion adı verilen ses
efektinin qulaqları cırmaqlayıcı
tonunun üsyanı ve ağrını en
yaxşı şekilde eks etdirdiyinin
düşünülmesidir.
1950-ci illerin Rok senetçileri,
Sam Phillips, Jackie Brenston
("Rocket 88" adlı albomuyla,),
Bill Haley, Elvis Presley, Chuck
Berry, Bo Diddley, Fats Domino,
Little Richard, Jerry Lee Lewis,
Yene Vincent ve digerleridir
Rok musiqisi artıq yavaş-yavaş
genclerin favorit musiqisine
girmeye başlamış, ağır sözleri
ve baş yelleme terzi ile,
genclerin yaşadığı yetkinlik
dövrü problemleri üzünden
dünyaya üsyan

[1] 2 >>