boşanmaq yoxdur dedim."
"Beli." deye pıçıldadım. Belimdeki elin tutuşu sertleşmişdi. Bu qeder qezebleneceyi bir şey de dememişdim ki eslinde.
"Boşanmaq mı isteyirsen?"
Sesi sert ve soyuq çıxmışdı amma buna baxmayaraq dodaqları alov kimi görünürdü. Meni günaha çeken alov kimi idi. O alova gedersem yanacaqdım ve men özümü çoxdan o alovun içine atmaĝa hazır idim.
"Men senin üçün dedim."
"Menim üçün?"
"He, belke heyatını sevdiyin biri ile davam etmek isteyersen deye..."
Elinin baş barmaqı dodaqlarımda gezirdi ve bu içimde çox başqa duyĝuların yaranması üçün yer açırdı.
"Bosanmaq yoxdur Deniz, başa düşdün?"
"Beli."
"Gözel."
Deyerek meni özüne teref çekmişdi. Alnımdan öperek möhkem sarılaraq.
"Yat gözelim, heç bir sey düsünmeden sadece yat." deye pıçıldadı.
"Ehmed..."
"Hı.."
Sesi yuxulu gelirdi. Nece gündür oda menim kimi perişan olmuşdu, doĝru düzgün yuxu yatdıĝını görmemisdim.
"Sence qızmı olacaqdı yoxsa oĝlan?"
Meni daha möhkem qucaqlayaraq başımı yüngülce qaldırıb üzümü üzüne daha çox yaxınlasdırdı.
"Qız olacaqdı eynile anası kimi çox gözel, oĝlan olacaqdı eynile anası kimi cesur ve güclü olacaqdı."
Gözümden axan bir damla yasla qarsımdakı adama baxırdım.
"Men gözelem mi?"
Dodaqları kinayeli bir şekilde qıvrılmışdı.
"Çox gözelsen..."
"Güclüyem mi?"
Qehqehe çekmişdi.
"Güclü olmasan mene nece dözerdin?"
"Bes cesur.?"
"Cesursan mene boyun eymeyecek qeder cesursan."
Gözlerine baxdım o gözlerde bu gün nifret, kin ve qezeb yox idi eksine daha yumşaq duyĝular saxlayırdı ve baxdıqca gözlerimi ayırmaq istemirdim. Daha çox baxmaq ve içinde yox olmaq isteyirdim.
"Men çox istemişdim..."
Sesim titrek çıxmışdı.
"Ana olmaqı, onu çox isteyirdim..."
Eliyle saçımı sıĝallamaĝa baslamısdı.
"Sen çox amma çox gözel bir ana olardın." dedi.
"Keçecek mi bu aĝrı?"
Basını yellemekle kifayetlenmisdi. Keçecekdi mende bilirdim elbette keçmeyen hec bir aĝrı yoxdu. Alışırdı bir müddet sonra, o acıya qarşı dözmeyi öyrenirdi.
"Tesekkur edirem" deye

<< 1 [2] 3 4 >>