pıçıldadım.
Niye Tesekkur etdiyimi özümde bilmeden demisdim. Sadece içimden gelen bir Tesekkur idi bu.
"Aĝrın var mı?"
Onun mövzunu deyişmeyi ile xefif bir tebessüm yaranmışdı üzümde. Kaşki mende bu qeder asan deyişe bileydim bu mövzunu, ne qeder gözel olardı.
"Xeyir."
"Gözel."
Baxışlarımı üzünden gözlerinden ayıra bilmirdim. Heqiqeten çox yarasıqlı bir adam idi erim olan bu adam. Xoş men ondan hemişe qaçmışdım. Ehmed hemise mene ters ve soyuq gelirdi. Gökhan ve Ayaz kimi deyildi ve hemise men ondan uzaqlaşar qaçardım. Belkede qaçmamalı idim, çoxda pis bir insan deyildi, üstelik çox, çox yarasıqlı bir adamdı. En az qezebli ve tehlükeli oluşuna yarasan bir yarasıĝı vardı.
"Ehmed mene artıq yaxşı mı davranacaqsan?"
Üzünde yene kinayeli bir tebessüm yaranmışdı.
"Xeyir sadece bu geceye özel." demisdi.
Dodaqlarımı balaca usaqlar kimi büzerek ona baxmaqa baslamısdım.
"Biraz daha dodaqlarını büzersen esir alacam onları."
Tez hereketimi düzeltmisdim. Eslinde istemir de deyildim öpmeyini... Inana bilmirdim özüme. Ehmed'in meni öpmeyini isteyirdim, eminem körpemi itirmeyim menim psixalogiyamı pozmaĝa baslayırdı.
"Ehmed.. "
"Yat artıq..."
Sesi çox yorĝun çıxmışdı. Qolumla onu dürterek "Gece hele bitmedi daha yaxşı davran." deye mızıldandım. O ise menim bu kiçik üstanıma mehel qoymayaraq basımı sinesine qoyaraq "Sadece yat." deye emr etdi.
Eslinde bu emre tabe olmaq istemesem de, heqiqeten özümü çox yorĝun hiss edirdim. Beş günde aĝlamadıĝım an qalmamışdi. Amma artıq aĝlamayacaqdım, aĝlasam da elime keçen bir şey olmayacaĝını çox yaxşı derk etmisdim. Güclü olmalı idim, mene yaraşan ve etmeli olduĝum da bu idi. Güclü olmalı ve heyatıma davam etmeli idim.

--

Yatmaĝa zorla razı saldıĝım ve bu an sinemin üstünde sakit bir şekilde yuxuya gedmiş kiçik qadınıma baxdım. Beş gündür ne doĝru dürüst yatmışdı, nede bir şey yeyib içmisdi. Heyata küsmüş kimi idi. Amma bu gün biraz olsun özüne gelmisdi, hiss edirdim özüne gelecekdi artıq buna mecbur idi.
Bes gün

<< 1 2 [3] 4 >>