boyunca ondan ola bildiyi qeder uzaq durmaĝa çalışmışdım. Onun bu halına çox üzülmeyim bir yana, birde içimde meni günahlandıracaĝına dair bir qorxu vardı amma yanılmışdım.
Meni günahlandırmaq yerine sakitliyi mende tapmaĝa çalışdırdı. Qezebli bir adamda nece sakitlik tapacaqdı oda ayrı bir mövzu idi...
Eslinde ilk zamanlar Ayhan'ı soruşar deye düşünmüşdüm amma o deyil sorusmaq adını bele aĝzına almamısdı o alçaqın. Onun aĝlıma gelmeyi ile bütün vücudum gerilmisdi.
Beli, bu usaqı men de istemirdim amma Deniz'in bu hala gelmeyindeki tek seben o alçaq adam idi.
Üzsüz alçaq özü xestexanaya gelmemiş kömekçisini göndererek veziyyet haqqında melumat almaĝa çalışmışdı. O günü xatırladıqda bele helede o adamı ölene qeder döymek isteyirdim.
Yatmalı idim artıq mende. Neçe gündür doĝru dürüst yuxu nedir bilmemisdim. Deniz'e her an bir sey olacaq, özüne bir sey edecek deye yata bilmemisdim bele amma artıq sakitlesmisdi ve qollarımda idi. Hemise xeyallarımda olduĝu kimiydi indi. Sadece o ve men vardım. Bu xeyal üçün neleri qurban vermezdim ki? O zamanlar Deniz'le bele yatmaq üçün belke de canımı bele vererdim.
Bu sevginin izahı yox idi. Üreyim onun adını esidende daha möhkem döyünmeye baslayırdı. Ve indi yanımda, qollarımda idi. Amma içimdeki intiqam, qezeb ve nifret kimi duyĝularım varken ona qarşı nece yumşalırdım, özümde bilmidim.

<< 1 2 3 [4]