Bölüm - 15 ,16
Oyandığımda Ehmedi yanımda tapmamıışdım. Dünen gece olanlar hele yuxu kimi idi, onunla söhbetim ve mene qarşı anlayışlı olması doğrudan qeribe idi. Özümü ele alaraq yataqdan qalxdım. Xefif bir ağrım vardı ancaq hekim bunların olacağını önceden demişdi.Vanna otağıma addımımı attığımda aynada ki simamı görmeyimle donub qaldım. Çox berbad görünürdüm.Özümü ele almağı bacarmalıydım artıq ve ayaqda durmağı öyrenmeliydim. Üzerimde ki geceliyi çıxararaq duş kabinesine girdim. Suyu açaraq üzerimde ki xestexana, derman qoxularından qurtulmağa çalışdım.Kaş ki qoxular kimi içimizde ki hüznler, xeyal qırıqları ve bedbextliklerde silinib getseydi bedenimizden...
Desmala sarılaraq sudan çıkdığımda otağa girdim ve içinde özümü rahat hiss ede bilecek paltarımı geyinib saçımı qurutdum. Qurutduğum saçlarımı sıx topuz şeklinde yığaraq pillekenlerden aşağı endiyimde Birbaşa Efenin otağına girdim .Otağında oyuncaqlarla oynayırdı.
‘’Efe.’’
Ona seslenmeyim ile o gözel ve mesum üzünü mene doğru çevirdi.Yanına yaxınlaşaraq yanaqlarına öpüş qondurub ve ‘’Senden ötrü darıxmışdım.’’ dedim.
‘’Mende.’’
‘’Niye yanıma gelmedin o bes?’’
‘’Atam getme dedi.’’
Anlamamış bir terzde qarşımda ki uşağa baxırdım. Ehmed niye Efe’nin yanıma gelmesini istememişdi ki? Ona baxmayacağımı ya da pis bir şey edeceyimi filan mı düşünmüşdü? Axı biz bu mövzuları çoxdan aydınlaşdırmışdıq deye bilirdim, yanılmışam?
‘’Niye getme dedi?’’
Çiyinlerini çekerek ‘’Sen xeste idin ve seni narahat etmemeliydim.’’ dedi. Alnına bir öpüş qonduraraq ‘’Acsan?’ dedim. Başını etiraz menasında yelleyerek ve ‘’Atamla yedik biz seher.’’ dedi ve oyununa davam etdi. Mende otağıından çıxaraq bir müddet pillekenin başında qerarsız bir şekilde qaldım.Demek olar ki axşam düşürdü ve heç de seher yemeyi yemek hevesinde deyildim. Efe de aç olmadığına göre birazdan yemek ederem.
Metbexe gedib isti suyu qızdıraraq şkafdan sallama çaylardan birin götürübiçine atdım. İki dene şeker ataraq metbexden çıxıb ve pillekenlere teref

[1] 2 3 ... 14 >>