idi.
"Ayrılmaq mı isteyirsen?"
Sesi çox soyuq çıxmışdı. Az evvelki mehriban ve mene qarşı daha yumsaq olan adam getmişdi yerine evvelki Ehmed gelmisdi.
"Men sadece..."
Sözümü tamamlamaĝıma imkan vermeden "Sen ne?" deye baĝırdı.
Gözlerimin dolmasına mane ola bilmemisdim. Teslesik qucaqından qalxdım. Bir müddet ayaq üste ve ne edeceyimi bilmez bir halda dayandım. Ne olmuşdu indi bir anda? Ne etmişdim ki bele qezeblenmisdi? Derin bir nefes alaraq gözlerimi zorlayan yaşlari geri yolladım ve "Gecen xeyre." deye mızıldanaraq bir sey demeyini gözlemeden salondan çıxdım. Pillekenlere doĝru yönelib yuxarı qalxmaqa basladım. Az evvel nece idik, indi nece olmusduq? Heqiqeten bu adamın çox cetin xasiyeti vardı, basa düsmürdüm. Canımı her defesinde bir sekilde yandırmaĝı bacarırdı.
--
Deniz'in gedisinden sonra elime keçen yastıqı qezeble yere tulladım. Özümü ona qarşı sakit davranmaqa mecbur etsemde o ayrılıq kelimesini aĝzından çıxardanda döze bilmirdim. Qezeblenib ona baĝırmaĝıma mane ola bilmirdim! Men artıq heqiqeten yorulmusdum ve çox qorxurdum. Ona öyresmekden ve onun getmeyinden qorxurdum. Bele bir veziyyete daha bir defe döze bileceyime emin deyildim. Aĝlıma gelen keçmiş ile üzümde kinayeli bir tebessüm yaranmışdı. Belke de Selma'nın ahını almışdım. Deniz'i sevdiyimi öyrendiyi günkü halı helede aĝlımda idi. O halını hafizemden silmeyim imkansız idi.
"Ehmed, ananın dedikleri doĝrudur mu?"
Qarşımda aĝlamaqdan gözleri şişmiş qadına baxdım. Ne deye bilerdim ki? Neden behs etdiyini çox gözel bilirdim. Özümü kresloya buraxaraq ayaq üste helede menden cavab gözleyen arvadıma çevirdim baxışlarımı. Her zaman gözel, baxımlı olan arvadım bu gün çox pis halda idi. Eve teze geldiyi üçün saçları toplu idi, aĝlamaqdan gözleri şişmiş ve bütün makyajı axmışdı. Derin bir nefes alaraq.
"Ehmed, ananı az evvel hava limanına apardım ve mene o dedi ki..." deyerek hıçqırıqlara boĝuldu. Özünü ele almaqda çetinlik çekdiyi o qeder açıq belli olurdu ki. Eslinde onun bele ezab çekmeyini

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 14 >>