Günler heç ümid etmediyim kimi gözel ve tez keçirdi.Artıq özümü daha yaxşı hiss edirdim,üstelikde Ehmedde mene qarşı ince ve mehriban davranırdı.Öten heftelerde anamla da görüşümüz olmuşdu,ortadakı veziyyeti gizletmeye çalışsam da,ancaq anam nelerinse baş verdiyini ima edib durmuşdu.Hetta Ehmedin mene mehriban davranıb-davranmadığını soruşmuşdu.Bu aralar Ayxanda bir neçe defe zeng etmişdi lakin söndürüb cavab vermemişdim.Açmaq fikrim de yox idi heç ,o adamla danışacaq sözüm yox idi bele.Di gel ki, bir vaxtlar nece de danışılacaq ortaq nöqtemiz vardı.O iyrenc tecavüzden sonra getdiyimiz bir axşam yemeyinde nece de bağlamışdı meni özüne..
‘’Deniz çox gözelsen.’’
Qızarmama mane ola bilmemişdim.Qarşımda hem heyran olduğum,hem de mecburi elaqe olduğum insan vardı.Ne edeceyimi bilmez bir hala gelmişdim.Qorxurdum,eslinde bir terefden heyatım mehv olmuşdu,ancaq yene de bir terefim qayğıya ehtiyacı vardı.O qeder yalqız hiss edirdim ki özümü.Bu veziyyet artıqlamasıyla canımı sıxırdı ve heç kime de başa sala bilmirdim veziyyetimi.Yene derdi verenden derman axtarmağa çalışırdım.
‘’Mene esebisen bilirem.’’
Düşünceleremi bir kenara ataraq qarşımda yaraşıqlı olan adama baxdım.Burda inkar edilecek bir şey yox idi.Ayxan heqiqeten yaraşıqlı,ağıllı ve xarizmatik insan idi.Bunu onu gören her qadın tesdiqleyerdi.
‘’bax seni gördüyüm ilk andan beri diqqetimi çekdin.Evvelce bu hevesi düzgün hesab etmedim.Neticede sen işcisen,men evliyem ve bir çox sebebvar var,amma o gece özüme hakim ola bilmedim.Seni o qeder çox istedim ki,hele de isteyirem.’’
Üzümün qızarmasına mane ola bilmemişdim.Bu adamın bu qeder çox danışmasına ehtiyac yoxdur,lakin bunu ona söylemeye cesaretim de yoxdu.Üreyimde yaralı idi,hem de ki danışacaq halda deyildim.Menim sumağımı görüb masadakı yumruq şeklinde olan elimi sıxdı.Elimi çekmek istesemde bacarmadım,ancaq dolmuş gözlerimle baxmaqla kifayetlendim."Bağışla meni.." deye pıçıldadı.Ses tonundakı peşmanlıçığı ve çaresizliyi başa düşürdüm ,lakin men özümde

[1] 2 3 ... 13 >>