çıxılmaz çaresiz veziyyetde idim.
‘’Menn…’’ deye bildim sadece. Bundan artığına ne gücüm vardı, ne halım.Elimi birazda sıxdı. ‘’Sen menimsen ve biz senle çox xoşbext olaca sadece bir şans ver.’’ dedi.Qelbimde acı bir gülümseme baş qaldırmışdı.Qarşımdakı insan evli olduğun unudaraq mene qurduğu cümle sözün esl menasında gülmeli idi.Belke de mıni ele almağa çalışırdı.Bilmirdim.
‘’Evlisen.’’
Biranlıq gözlerinde qeribe hüzün gördüm.Ağrı çekmiş kimiydii.
Bilirem ancaq seni istemekden de elçeke bilmirem.’’
‘’Heyatımı mehv etdin’’
‘’Xeyr.Seninle yeni bir heyata başlayacayıq.’’
‘’Evlisen.’’
Evlidi ve meni bele aldatması doğru deyildi.Boşluqdayam ve tapdığım ilk xilaskara sığınacaq veziyyetde idim.Bele bir veziyyetde menimle bu terz şeyleri danışması doğru deyildi,daha doğrusu ümid vermemeliydi.
‘’Vecime deyil başa düşürsen? Senden başqası meni maraqlandırmır."
Sesi gergin çıxmışdı.Başqa vaxt olsaydı bu veziyyetden qorxar ve susardım, amma indi susmağı düşünmürem.
‘’Ne olacaq?’
Narahat şekilde yerinde qımıldandı.
‘’Seni isteyirem Deniz men netice ne olursa olsun.Menim yanımda ol hemişe.’’
‘’Amma ev…’’
Sözümü bitirmeyime imkan vermeden ‘’BAĞLA O MÖVZUNU.’’ deye bağırdı.Etrafımızda bizim kimi yemeye gelen cütlüklerin bir çoxu Ayxanın bağırtısına dönüb biz terefe baxdılar.Türkce söhbet etdiyimizden danışdıqlarımız ele de anlamırdılar ancaq onun Ayxanın sert ve ucadan çıxan ses tonundan azdan-çoxdan ortadakı veziyyetin ferqine vardılar.Belke de uzaqdan dava eden cütlük kimi görünürdük bu düşünce çox qeribedi idi.
‘’Deniz mene güven her şey yaxşı olacaq’’
Etrafımdakı insanlardan gözlerimi ayıraraq qarşımdakı adamın sert üz ifadesine baxdım.Doğrudan bir şans isteyirmiş kimi eda vardı,ancaq düzgün olub-olmadığını tam bilmirdim.Eslinde bildiyim tek şey vardı derdime ancaq dermanı aydınlıq getire bilerdi..
‘’Yaxşı.’’ deye mızıldandım.
Neticede her şey bele başlamışdı. Keçmişi düşünmemeye çalışaraq neçe vaxtdır oxumadığım günlüyü elime aldım.Axşam yemeyini

<< 1 [2] 3 4 ... 13 >>