bir kelme bele kesmedik.Narahat etmek ve Denizle aramda söz-söhbete sebeb olmaq istemediyini çox gözel anlayırdım,ancaq yarana bilen söhbete o sebeb olmazdı.Liftden çıxdığımızda qapını açmaq yerine zili basdım.Biraz sonra qapı açıldı.Önde Efe arxada ise Deniz vardı.Mene gülen gözlerle baxırdı ki arxadakı Yasemeni görer-görmez o gözlerindeki gülüşü soyuqluq evez etdi.Ne baş verdiyini anlamağa çalışırdı.
‘’Xoş geldin ata.’’
Efeye teref eyilerek onu qucağıma aldım ve yanağına bir öpüş qonduraraq ‘’Xoş gördük oğlum bax seni bir xala ile tanış edecem.’’ dedim. Efe maraqla gözlerini Yasemene dikmişdi.
‘’Yasemen xalası bax Efe, menim oğlum.’’
Yasemen Efe’ye gülümseyerek elini uzatdı ‘’Şad oldum .’’ Dedi. Efe de eyni şekilde gülümseyerek Yasemenin uzatdığı elini tutmuşdu. Deniz ise hele de qapının kenarında buz kimi baxışlarla mene baxırdı.
‘’Deniz köhne dostum Yasemen.’’
Yasemen Deniz’e doğru dönerek isti bir şekilde gülümsedi lakin Deniz eyni soyuqluğu ile ‘’Xoş geldiniz.’’ deyerek içeri girdi.Yaseminin men demişdim deyen baxışlarını vecime almayaraq qucağımda Efe ile içeri girerek Yasemenin girmesini gözledim.Efeni qucağımdan endirerek Yasemeni qonaq otağına yönlendirdim. Üzerimde ki penceyi kenara qoyaraq kreslolardan birinde yerimi rahatladım.Yasemenin esebi gözleri menim üzerimdeydi ve ayaq üstde qalmışdı .
‘’Otur.’’
Sinirle mızıldanaraq menden en uzaqdakı yerde oturdu.
‘’Senin göre qız mene düşmen oldu.’’
Dodaqlarımda istehzalı bir şekilde terpendi.
‘’heç ne olmaz.’’
Heyfslenerek ‘’Seni dinlememeliydim, evime gedib tek başıma oturmalıydım.’’ dedi.Özümü saxlaya bilmedim ‘’Oturmaq deyil o Yasemen özünü qaranlığa hökm etmekdi.’’ dedim.Hirsli gözlerini gözlerime dikerek ‘’Men en azından özümü qaranlığa gömürem bes sen?’’ dedi.
‘’Men ne?’’
‘’Görmürsen qelbini nece bir qaranlığa gömmeye çalışdığını?’’
Cavab vermeye macal tapmadan Deniz içeri girmişdi. Aramızdakı söhbeti böldüyünü ikimizin de baxışları ve aniden susması ile anlamış olacaq ki ‘’Üzr

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 13 >>