Yoxluğunda uzun uzun yazmağa başladım..
Pencerenin qarşısında saatlarla oturub, gelib gedenlere daldığım zamanlar olur.
Gedişini unuda bilmirem. İçimdeki boşluğun iliklerime keçişine tamaşaçı olub, izleyirem.
Her şeyden, her kesden uzaqlaşan qopuq bir ruha yataqlıq edirem.
Köhneden de severdim tek olmağı, amma indi, daha bir xoşuma gedir tek qalmaq,
yaşamaq. En yaxşı özüme ifade edirem özümü. ..Öz filmimi yazıb, idare edirem. Tek şexsiyyet bu oyunda sensizliyi ve tekliyimi izah edirem.
Bir yuxunun içinde oyanar kimiyem. Gerçek hansı, men hardayam hell ede bilmirem.
Sen de mehrum…

Getme deye bilmeyi her şeyden çox istedim.
Amma, söyleye bilmedim. Kiçik xeyallarım vardı böyük ümidlere hamile qalan.


Eslinde senin gedişinle deyişdi her şey… Yoxluğunu qaldıra bilmeyecek qeder böyüdüyümü ferq etdim.
Halbuki böyük olmaq can yandırıcı duyğular idi menim üçün.

Bundan yaxşıca emin oldum. Şübhesiz artıq gelmeyeceksen bilirem.
Sıxlıq, en tenha künclerde tutur indilerde meni.
Sensizlik zerbe üstüne zerbe endirerken, tesadüfi duyğulara demir atıram.
Düşüncelerimi qarışdırıram. Qarışıram. Hemişe eyni duyğular etrafımda dönür.
. Qaçmaq isteyirem.Qaça bilmirem…

Teklik menden kütleye bulaşır. Özümü buraxıb, duyğularımı yollayıram küçeye.
Her yer gözlerem deydikce bozlaşır. Sensizliye dözüm gücüm gün ve gün mecbur edir düşüncelerimi.
Çıxıb getdiyin anı arzulayıram tam orta yerinde evimin.
Qapıya toxuna bilmirem. Yalnız sen varsan orada, baxa bilmirem.
Gedişine ortaqlıq eden qapım yalnız yoxluğuna açılır…

Aramıza qapıdan başqa her şey girir. Zaman girir, ayrılıq, hesret bir de sensizlik.
Qalan son gücümü çıxdığın qapını bağlamaq üçün istifade edirem.
Sessizliyin içinde tapıram artıq seni. Ruhumdakı bütün duyğuları boşaldıram qapının arxa yerine. Buraxdığın yerdeyem hele. Her gün gedişini yeniden izleyirem.
Üzerimde ince yorğunluğun, üreyimde külçe ağırlığınla dayanıram….

Yoxluğuna alışa bilmedim. Ancaq, bele yaşamağa çalışıram…..

__NeZaMeNiMiY__ [OFF] (26.06.2014 / 03:35)
....