Onsuz .....

Tek deyilsen amma yalnızsan...
Her şey sanki onunla birlikde yaşamaqdadır.
Deyerler 'onsuz heyat ölüm' deye eslinde ele deyil....
Çünki onsuz bir heyat yoxdur onsuz da.
O hemişe senin içindedir gizlidir.
Her an onu düşünmürem deye düşünürsen ya da heqiqeten cesurca onu düşünersen.
Onunla keçirdiyin her saniyeni ilişmiş bir val kimi yüzlerle defe düşünersen sesini gözel bir mahnı kimi milyonlarla defe xeyal edersen....
Onsuz da ağılında başqa bir xatire qulağında başqa bir ses yoxdur ki ...Baxdığın her adam da ondan bir hisse axtararsan...
Birinin sesi birinin gözü birinin qaşı birinin qemzesi ve en gözeli de birinin gülüşü...
Bax o an bitersen....
Onu gördüyün en son zamanla bir evvelki zaman arasında heç ferq yoxdur. Bu iki zaman hissesi ard-ardadir.Aradaki günler saatlar aylar...
sanki itmişdir heç yaşanmamışdır...
O zamanlardakı qehqeheleri başqası atmışdır o zamnlardaki gözyaşıları başqası tökmüşdür.
Sen deyil çünki sen o vaxt yalnız onu düşünmekle ya da düşünmürem deye özünü aldatmaqla meşğul idin.....
Ve bir sonrakı barış zamanı gelir.
Belke 5 deqiqelık bir küslük belke de bir neçe günlük amma yene de sanki çox uzunmuş kimi gelmişdi...
Hardaydı niye bu qeder gecikmişdi...
Bes o vaxt men ne edirdim...
Yene o axmaq qürurumla gözyaşımımı yoldaş etmişdim bir-birine...
Niye onun gelmesini gözlemişdim ki....
Bu sefer men getmeliydim dedim...

Ve getdim ..