idi. Artur Mariyaya, Mariya da Artura söz vermişdi ki, valideynlerini itirdikden sonra onlar bir birlerine aile olacaq, evlenib övlad hetta neve sahibi olsalar bele elaqelerini heç zaman qoparmayacaqlar..
Mariya anasıgilin yanına enen zaman ayaqlarını pillekanlara daha eminlikle atırdı artıq. Ev get gede daha sevimli bir hal alırdı. Pillekanın yuxarı mertebeye qalxan divarına xanım Suzanna Mariyanın uşaqlıq resimlerini ve ailevi portretlerini asmışdı. Metbexdeki elvan dibçek gülleri ve perdenin arasından sızan güneş şüaları meşhur saytlara yerleşdirilen şekillere benzeyirdi..
- Nehayet!
- Artur sene salam deyirdi..
- O yaxşıdı? Anası ne edir? İndi böyük ehtimal, bizim bura köçmeyimize müxtelif sebebler yükleyerek içindeki paxılllıq hissini yatırmağa çalışır!
- Ana!
- Yaxşı yaxşı, men ki , Artura bir söz demedim! Özüm de inana bilmirem ki, o cür qadından bele ağıllı ve medeni oğlan nece doğulub!
Mariya Arturla çox yaxın olsa da onların anaları her zaman sebebi bilinmeye reqabet içinde olmuşdular.
- Boşqabları masaya daşı, atanın gelmeyine çox az qalıb.

Deqiqeler keçdi..Qürub eden güneş tamam yox olmazdan evvel Los Angeles küçelerine ilıq nezerlerini yetirirdi. Mariya metbexin penceresinden bayıra zillemişdi. Elindeki sabun köpüyü ile asta asta ellerini sığallayan zaman, xeyalında Edvaxrı ve onun şumal üzünü canlandırırdı. Sabah onu yeniden görecekdi. Göresen yeniden ünsiyyet qura bilmek üçün ne etmek lazım idi? Sadece yanına gedib salam vermek kifayet edecekdi? Yoxsa burada her şey qaydaya uyğun olaraq xüsusi aksiyon teleb edirdi?
- Mariya, atan bizi gözleyir, biraz teles..
Mariya tez gözünü qırpıb tamam köpüklenmiş ellerini celd suyun altına vererek temizledi. Ve masaya doğru addımlarını süretlendirdi. Tam oturacaqken köçdükden beri ilk defedir çalınan qapı zenginin sesini eşidib duruxdu.
- Kimise gözleyirdik ?
- Jeyms, kimi gözleyeceyik? Hele heç kimi tanımırıq..
Mariyanın atası sakitliyini qoruyaraq oturacağı arxaya çekib masadan qalxdı. Qapıya

<< 1 2 3 [4] 5 >>