gündeliyi açaraq qaldığım yerden oxumağa davam etdim.
15 Oktyabr 2009
Şükr edirdim. İgidin olmuş olmasına her saniye şükür edirdim ki, o da olmasa bu dörd divar arasında başı yememek mümkün deyildi. Onun xırdaca elleri ve üzü mene gösterdiyi sevgi nümayişi atasının parça-parça etdiyi üreyime bir derman kimi gelir ve meni yaxşılaşdırırdı. Ona her baxanda Ehmedi görürdüm. O qeder benzeyirdi ki oğlum erime Bu qeder çox benzemesi meni bezen qorqud da çox vaxt xoşbext edirdi. Atası kimi yaraşıqlı ve güclü olacaqdı bu menim üçün çox qürur verdi.
Ehmede gelecek olsam, mene qarşı hele de soyuq ve mesafeli. Eve mümkün qeder gec gelirdi xüsusi günler xaricinde. Xoş xüsusi günlerde ailemin ve ya onun ailesinin bu evde olduğu zaman. Baxmayaraq ki, artıq öz anasını de mehel qoyduğu yox idi. O buradadır, de başına göre gelir ve gedirdi. Menden resmen qaçdığının bilmesem. Bunun sebebini de yaxşı bilirdim ki, bezi şeylerin ferqinde olduğumu bilirdi, belke de, suallarımdan qaçırdı, ya da baxışlarımdan bilmirem, amma menden her gün bir az daha çox qaçırdı.

Olsun! Men yene onu hemişe olduğun den daha çox sevirdim. O her gün menden bir az daha qaçdıqca menim içimde ona olan sevgi bir az da dözürdü. Ve artıq emin idi ebedi onu severdim
Gündeliyi herislikle bağladım. İçimde qeribe bir hiss yaranmışdı. Bu setirleri silmek, yox etmek istedim. Ehmedi ele bil, sanki, Ah, lenet erim olacaq o adamı qısqanırdım men! Onu o qeder çox qısqanırdım ki, ölmüş arvadının yazdığı bir gündeliyi bele tehdid kimi olmuşdum. Heyatımda qısqanclıq hissini ilk defe bu qeder qelbimde, içimde hiss edirdim.
Herislikle yerimden qalxaraq gündeliyi tekrar çantama qoydum ve üstümü çıxararaq köyneyimi geyindim. Hem qısqanc hem de esebi. Bunların ikisinin sebebi de tebii ki erim olacaq adamdan başqası deyildi!
Özümü yatağa qoyaraq örtüyü belime qeder çekdim. Yuxu deyilen şeyden eser-elamet yoxdu. Başqa vaxt olsa bağlanan gözlerim iki gündür yuxusuz qalmağa baxmayaraq bu gün bağlanmaq bilmirdiler. Nece bir

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 16 >>