Humay qerarini verdi. Ayaglari cutlesdirib esl veziyyetine qoydu.Artiq Gulaydan hec secilmirdi. Gulayin...otagina daxil oldu ve aglayan valideynlerine yaxinlasdi. Humay ozu de dayana bilmeyib aglayirdi. Humay etdiyi hereketin yanlis oldugunu bilirdi, amma... Anasinin goz yaslarina dayana bilmirdi. Humay icinde yaranan dehsetli heyecan, qorxu ve
kederle dedi:

- ana, ne olar bu qeder aglama. Humay olse de men yanindayam....

Ilahi, balaca bir qiz boyuk bir yalanla oz kimliyini mehv etdi. Beli, Humay ozunu Gulay kimi qeleme verdi. Sara xanim basini qaldirib Humaya uzune,sonra da ayaqlarina baxdi. Sara xanim bu ayaqlarin sap-saglam oldugunu gorub qarsisinda duran qizin Gulay oldugunu fikirlesdi ve onun qolundantutub bagrina basdi:

- bagisla qizim,seni yoxlamaga gelmediyim ucun bagisla. Ele bildim bu sikest qizsan..Yaxsisan? Hec bir yerin agrimir ki?
Bextiyar bey de onu bagrina basib:-Allaha min sukur hec neyin yoxdu...
Humayin ise dili qurumusdu, ureyi agriyirdi. He, artiq o, olmusdu. Humay adli birisi yasamirdi. En pisi ise bu idi ki, valideynlerinin vecine de deyildi.Humay istemese de gozlerinden iri yaw damlalari suzulmeye bawladi.
Sara xanim:- Gulay, niye aglayirsan? Aglama... Humaya gore aglama, o bu dunyaya hec gelmemeliydi...

Humay bunu esidende goz yaslari uzunde qurudu. Bu sozler onun ureyine bicaq kimi sancildi, amma n edesen ki? On bes deqiqeye her seyi yigisdirib xestexanani terk etmek vaxti catanda

Humay:- meni azca gozleyin indi gelirem, deyib qacaraq Gulayin otagina geldi. Hekim balaca qizin oluden qorxa bileceyini dusunub Humayi iceri buraxmadi.

Humay:-hekim yalvariram, bir de onu gore bilmeyecem. Buraxin meni...

Hekim bu qizin gozlerindeki dehsetli kederi gorub onu iceri buraxdi.Humay Gulaya yaxinlasib uzundeki ortuyu cekdi:- niye? Niye bele olmali idi? Indi yasayan kimdi? Sen yoxsa men? He, indi men ne edim? Onlar meni olu sayirlar, seni ise men... Sen xosbext yasadigin halda oldun. Men ise bedbext oldugum halda yasayiram, hem

[1] 2 3 >>