ucun satilmiwdi...
Humay:-bu yalan nedi,Yeter?Sen nece bele ede bilersen?Bu bele deyil...
Bu vaxt uc qiz yanindan kecdi. Qizlar agiz buzduler. Humay sadece bu sozleri ewitdi "Allah bilir nece oglani firladib". Etrafdaki oglanlarin da ona goz qaw etmelerine dayana bilmek cetin idi. Lakin sonra ne gorduse dayana bilmedi.Universitetin
qapilarindan cole cixdi. Meryem de onun arxasinca getdi.
Meryem:-qacma, dayan, yalvariram dayan!...
Humay dayandi, ne deyeceyini, ne edeceyini bilmirdi. Onu agridan bawqa bir wey idi. Bu 6 yawinda verdiyi qerardan da agir idi. Bedeni titreyirdi. Aglamaq isteyirdi, amma... Amma bacarmirdi. Meryem ona catdi,dostuna baxib dehwete geldi. Meryem onu tehlukelerden qorumaq istese de bacarmadi...
Meryem:-Gulay, titreme, yalvariram sene, uzume bax. Niye susursan, daniw. Hec olmasa agla...Agla!
Humay ayaq uste sadece baxirdi,gozlerinim qarwisindan Yeterle olan gunleri kecirdi, sonra ise onun xeyaneti geldi gozunun qarwisina. Lakin onu inciden bawqa bir wey de vardi. Universitetde gorub qacdigi wexs, sevdiyi wexs, her zamanyaninda olacagina soz verdiyi wexs!...Unuda bilmirdi o sehneni. Orxan diger telebelerin icindeydi, Humayin gozlerine baxirdi. Lakin onun terefini
saxlamaq evezine arxasini dondu, arxasini donub getdi. Humaya donub baxmadi bele!
Meryem:-yalvariram sene, daniw,-
Humayin yaxasindan tutub berk sirkeledi,-seninle deyilem? Ne oldu axi? Hec olmasa agla!
Humay:-Meryem, o, arxasini mene dondu, arxaya baxmadan getdi, meni yene tek qoydu... Yene...

<< 1 2 [3]