Beli, onlar Humayin kim oldugunu ayird etmiwdiler. Indi iki valideyn ve Humay bir birinin uzune baxirdilar.... Sara xanim Humaya yaxinlawdi, o qeder yaxinlawdi ki, berk nefes alsaydi bunu hiss ederdi. Sara xanim nifretle baxan qara gozlerini Humayin gozlerine dikdi. Sonra birden onun uzune tupurdu, ozunden cixdi.
Sara x.:-sen ne uzle burda yawaya bilersen? Ele bilirdin oyrene bilmeyeceyik ki, sen kimsen? Hansi curetle menim qizimin yerini tutmusan...

Orxan Sara xanimi tutmaga caliwirdi.Humay ise bawini awagi salmiwdi.
Sara x.:-diye daniwmirsan, bawini qaldir, uzunu gormek isteyirem, iyrenc uzunu. Sen bu dunyaya gelmemeli idin. Sen olmeliydin Gulay yox. Bextiyar, sen niye sakitce baxirsan. Redd ele bu tifili burdan, bu kucuyu uzaqlawdir gozum gormesin.
Orxan:-Sara xala, niye bele deyirsen axi, Humay da senin qizindi.
Sara x.:- o wikest menim qizim deyil, menim heyata getirdiyim uwaq wikest ola bilmez.
Bextiyar bey daha doze bilmeyib cole cixdi, Humayin uzune bele baxmadan yel kimi yanindan otdu.
Sara x.:-Bextiyar hec ne demedi deye sevinme, indi bu evden redd ol, bir de bura gelme..
Humay bawini qaldirmirdi. Humay sevincli idi, nedense ozunu rahat ve xowbext hiss edirdi. Sebebini anladi. Artiq Humay "Gulay qefesi"nden azad olmuwdu. Artiq o azda olsa oz kimliyine qovuwmuwdu.
Sara x.:-utanmirsan he? Pula gore oz bacisinin yerini tutmaq, nece de iyrencdi!
sara x. Orxanin elinden dartinib cixdi
honkurtu ile aglayaraq Humaya yaxinlwib wille vurdu.
dedi:-sen olmeliydin,sen yawamamali idi. Menim Gulayim olub, Aman Allah!,-

sara x. Humayin bawini qaldirib uzune baxdi. Humayin uzunde gulumseme vardi. Humay gozlerini qaldirib anasina baxdi. Nedense Sara x. bu gulumsemeni,bu baxiwi gorende susdu, daniwmaq istedi, amma bacarmadi. Humaysa dosdogmaca anasina baxdi ve heyatin aci heqiqetleri ile bariwmaga mecbur oldu. Onun hec vaxt menen anasi olmayib! Bu sefer Humay soze bawladi.
Humay:-he, mene diqqetle bax, men Humayam, o wikest,balaca Humay. Deyirsen pul ucun

[1] 2 3 >>