xestelikden. Lakin sevdiyi bacarmadi. Vusalin onu sevdiyini bilirdi. Hem de bilirdi ki, bu zeherden el ceke bilmeyecek. Vusalin heyatini mehv etmek istemedi. Ve sonuncu

goz yawlariyla yazilmiw ayrilq mektubu... "Bagiwla, sevgilim! Men seni mehv etmek istemirem. Sen daha

yaxwisina layiqsen. Men bacarmiram. Yawamaq istemirem artiq... Vusal, men hemiwe seni sevdim, sevirem ve sevecem! Sadece sene xowbextlik arzu edirem! Elvida! seni seven Nerminin!.." Bu mektubu yazib ozunu mavi Xezerin qoynuna atmiwdi. Intihar!.. Vusal evveller ozune gelmemiwdi. Ozunu gunahlandirirdi.

Telebelik illeri onsuz sessizce, darixdirici kecmiwdi. Hec kime ureyinim acarini vermemiwdi. Sevmeyin yolunu qizlarla eylenmekde gordu. Belece bir mewguliyyet elde etdi. Lakin sonra Humay qarwisina

cixdi.. Uzun qehveyi sacli, iri qehveyi gozlu, wirin, delisov bir qiz!...

Vusal ucadan qiwqirdi:-Nermin, men seni unuduram. Sonunda unuduram! He, sevirem! Amma o.. O bawqasini sevir. Komek et mene, neyleyim, axi neyleyim???

Vusal caresiz veziyyetde idi. Humayi unuda bilmirdi. Ikinci defe sevmek, lakin yalniw insani! Bu Vusali

incidirdi...

Vusal:-men hec kimi incitmek istemirem. Niye ona vurulmuwam axi? Bawqa qiz yox idi? Kaw ureye emr vermek olaydi! Yox, Humay, men seni incide bilmerem. Burdan cixib gedecem. Sene gore, men burda qalsam mecbur da olsa menim olmangini isteyecem. En yaxwisi burdan getmeyimdi!

Vusal bileti almiwdi. Rusiyaya gedirdi. Lakin sonuncu defe Humayi gormek istedi. Sonuncu defe... Humaya zeng etdi.

Humay ise Sahille bi yerde ders edirdiler. Humayin telefonu zeng caldi. Humay telefona baxdi. Nomre taniw idi, bu Vusal idi. Humay evvel cavab vermedi.

Sahil:-isteyirsense men cavab verim. Deyesen taniw nomre deyil.

Humay:-yox, lazim deyil. Yeniden zeng geldi.

Humay telefonu goturdu.

Humay:-alo..

Vusal:-salam, Humay.

Humay:-ne lazimdi? Xahiw edirem, kecen defeki kimi etme!

Vusal:-yox, bu sefer qisa edecem. Humay, menimle goruwe

<< 1 2 [3] 4 >>