axi...
Orxan: pencereden awagiya baxanda icimde biraz qorxu yaranir, bezen ozumu burdan awagi atmaq isteyirem... Yorulmuwam artiq... Ozumden yorulmuwam..
Sevil heyretle: sen ne deyirsen?? Sen...
Orxan onun sozunu kesdi: ssss qoy daniwim, coxdandi icimdekileri hec kime demirem... He ozumu atmaq istedim, ne var axi bu heyatda??men neler gormedim ki?? Iyrencliklerle doludu her yer... her wey... Menim icim bele, duwuncelerim bele iyrencdi... Sevgim de... Oyunum da iyrencdi... Amma o safdi.. Bilirsen ki, sen de ona benzeyirsen?? Her sozume inanirsan, guvenirsen onun kimi.... Senin ondan ferqin yalniz sevginin ne oldugunu bilmeyindi. Yox... O da artiq bilir bu hissi... Siqarete onun, yeni Humayin menden uzaqlawdigini hiss etdiyim andan cekmeye bawlamiwam...
Sevil: niye ayrildiniz?? Niye seni terk etdi??
Orxan: onun menden bawqa hec kimi yox idi, ailesi var dovlet qurbani idi. Yalniz men vardim yaninda... Men onu her gun severken, o da her gun tenhaligini unudaraq mene baglandi. Menle olduqda unudurdu bu hissi, cunki onun kimliyini men bilirdim, kecirdiyi hissleri, ezabi men bilirdim. Sonra ise bu hissi sevgiyle qariwdirdi. Bilirdim sehv edir, amma yene de oyuna davam etdim. En boyuk sehvimse ona ozumu, sevgimi subut etmek, ozumu sevdirmek evezine, hisslerime qapanib idare edilmez veziyyete gelerek onu uzaqlawdirmaq oldu ozumden...
Sevil: niye indi, meni istifade etdikden, incitdikden sonra deyirsen bunlari?? Niye?? Dediyin sozler yalan idi?? Meni hec mi sevmedin??
Orxan Sevilin gozlerine baxmaqdan qorxurdu: cunki oyuna davam ede bilmerem, bu men deyilem.. Daha seni incitmek istemirem....
Sevil honkurtuyle: bundan artiq incidecekdin?? Belke menle yatib sonra deyerdin?? Niye indi deyirsen?? Besdi!! Yeter!!
Sevil Orxani hec mi tanimamiwdi?? Axi sadece ona o qizi unutdurmaq istedi, evezinde ise istifade edildi dunyada en cox deyer verdiyi insan terefinden. Nece de agir hissdi bu... Sevilin suallarina cavab tapa bilmirdi Orxan, ne desin axi, onsuz da yeterince
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
