atdım ve tekrar Denizin yatağa qan qoxusunu ciyerlerime çekdim. Her zerrenin bu qoxu bilmesini, dadmağı isteyirdim.

Ayazın evine nece geldiyimi de bilmirdim. Tek bildiyim heyet qapısından içeri girende bağçada oturan Ayşe qaça-qaça berk-berk qucaqlaladım ve içimi azad olunana qeder ağladım.Elbette sonra meni ferq edib yanıma gelen anama sarılıb ağlamağım da başqa bir hadise idi. Anama sadece mübahise etdiyimizi ve evden çıxdığımı dedim. O mene yeyecek bir şeyler etmek üçün metbexe keçende ise her şeyi Ayşe danışmışdım. Elbette o da derhal Ayazı axtararaq olanları danışmışdı, ve tebii ki menim perişan halımdan behs etmemeyi de unutmamışdı. Ona o qeder bunu dememesi barede xeberdarlıq etsem de meni dinlememişdi.
"Çox canım yanır Ayşe. Dedim.
Mene daha sıx sarılaraq saçlarımı kenara çekdi. "Bilirem, ezizim. Dedi ve derin bir nefes alıb "O ağrı nece bir şey en yaxşı men bilirem. Nefesin kesilir, amma sen hele de yaşayırsan. Üstelik, her nefes mübadilesi bu ezabı yaşayırsan. Dedi. Gözümden axan yaşlarla daha çox sarıldım Ayşeye. Eynile dediyi kimidi. Her nefes almağım de keskin sancı sancırdı sineme, nefesim kesilirdi. Her defe bu ağrını yaşayırdım. Kesik bir nefes alaraq "Men, onsuz nece yaşayacağam? Dedim. Bu Ayşe soruşduğum bir sual deyildi, birbaşa olaraq özüme sual vermişdim. Cavabını bilmediyim çetin sualdı
Bölüm - 28
Tam tamına onsuz bir hefte keçirmişdim. Bir hefte erzinde yuxusuz geceler müşayiet etmişdi mene. Ona olan qezebim önünde azalmırdı amma yene de gedib onu alıb evime getirmek isteyirdim ve hesretim qurtarana qeder, ona doyana qeder otağımdan, yatağımdan çıxarmağa heç niyyetim yox idi.
Bu bir hefte erzinde Ayazdan öyrendiyim bir neçe şeyle kifayetlenmeye mecbur olmuşdum. Yalnız ela olmadığını söyleyerek Deniz haqqında bilerek mene melumat vermirdi, amma mende qürurumu ayaqlar altına alıb soruşamazdım. Soruşmamalıydım.. Çalan telefonum ile fikirlerim de ayıldım. Axtaran insanı görende açığı, teeccüblendim. Ömer ATAY meni niye axtarardı

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 12 >>