"Arvadını isteyirsense onun könlünü alacaqsan. Deye bitirib sözlerini. Üzümde acı bir tebessüm yaranmışdı. Qalxın, Deniz hele de menim arvadım idi? Hele de özünü ele görür idimi? Güman edirem, özünü ele görmesi üçün her şeyi vererdim, her şeyi onun uğrunda feda ede bilerdim.
"Artıq çox gec.
Anlamamış bir üz ifadesi ile dostum mene baxırdı. Açıqlama lazım bilerek "Onu evden qovdum. Dedim. Ömerin sert çöhresinde xefif bir çaşqınlıq görünse de derhal köhne ifadesiz halına qayıtdı.
"Ola biler, get arvadını al.
Get, arvadını al, Ne qeder de asan deyirdi ki, bele. Kaş deyildiyi qeder de asan olsaydı bele, men Denizi, gözel arvadımı götürüb evimize getirseydim amma mehz bele olmurdu.
"Her şey o qeder besit deyil.
Ömer umursamazcasına çiyinlerini atdı.
"Sen bilersen, asan deyil - deyib geri de çekile bilersen, istediyin şeyi elade bilersen. Seçim senin dostum, görüşerik.
Bir şey demeye gözlemeden arabadan düşmüşdü. Boş gözlerle qabaq şüşeden bayıra baxdım. Her kes bir telaş içerisinde. Kimisi elinde böyük bir çamadan tek başına gelmişdi otele. Bezi yanında sevgilisi, arvadı, uşaqları Uşaqları! Bu söz heqiqeten çox gözel idi. Deniz ve menim uşaqlarımız, İgide bir qardaş. Her ne qeder hekim bunun çox çetin olduğunu söylese de men bir gün ola bileceyine inanırdım. Tabe Denizi qovub, bütün ailemi mehv etmeseydi olardı bu.
Ellerimi saçlarım arasına keçirmişem. Artıq düşünmekden başıma ağrılar olmuşdu. Bir anlıq hirsle etdiyim bir şeyin qiymetinin bu qeder ağır olması heqiqeten edaletsizlikdi. Ömerin dediyi kimi ya derhal geri çekilmeliydim, ya bu lenet eveze dözerdim, ya da gedib arvadımı alacaqdım. Onsuz da bir defe geri çekildiyim üçün üçün bunları yaşamırdımmı? Artıq geri çekilmeye olmağa heç bir şekilde niyyetim yoxdu.
Gedib arvademe geri qaytaracaqdım ! O mene aid idi ve menim yanımdan ayrılmazdı!

Özümü, çölde qalmış ve bir damla suya möhtac biri kimi hiss edirdim. O bir damla suyu içib öleceyimi düşünürdüm, amma her gün, her keçen saat yaşayırdım Ve bu

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 12 >>