Çu Ebbasi dilaver, Elamdari İmamet
Tutub rahi biyaban, o şahbazi şerafet
Necef şahine etsin, gedib taki şikayet
Hüseyn gördü bu halı, gedib me`deni qeyret
Edib Zeynebe izhar, ki ey gülşeni İsmet!
Amandır bacı qoyma, gede miri şücaet
Hüseynden el üzübdür, elemdari vilayet
Seda eyledi Zeyneb, ki ey mayeyi Rehmet
Hüseyn qalmağa yalquz, degil besdi mürüvvet
Ede xeymeni qaret, bu gün ehli şerafet
Yavaş get sene qurban, meni dideter Ebbas!
* * * * * * * * * *
Qayıtdı gine Ebbas, hüzuru şahi dine
Dedi izni ver axir, edib erzi Hüseyne
Yanır nari cefaye, bu gün teşne Sekine
Gelir camu elinde, susuzdur o hezine
Gedim su getirim men, bu ehli heremine
Qerez etdi mürexxes, o serdari Medine
Minib atına tutdu, üzün erseyi kine
Düşüb lerze görende, Eduvvun bedenine
Gelir şiri qezebnak, alıb nize eline
Ola yüz bele leşker, eder derbeder Ebbas!
* * * * * * * * * *
Edib ersede cövlan, o gülzari vecahet
Dedi qövmi cefaye, menem sahibi qüdret
Atamdır şahi merdan, bil ey qövi şeraret
Hüseyne meni nöker, verib ol şahi izzet
Ağamdür menim Ebbas, eya ehli şerafet
Menem naibi Heyder, menem miri şücaet
Menem sedd çeken oğlu, menem babi keramet
Atam fatehi Xeyber, özüm mayeyi qüdert
Elemdari Hüseynem, menem kani sexavet
Qerez kimdür ki, gelsün, edib erşine cür`et
Onu göndere ol dem, be suyi seqir Ebbas!
* * * * * * * * * *
Çu Ebbasi dilaver, edib ersede cövlan
Görüb qövmi sitemger, olub xeyli herasan
Qedem qoymadı bi kes, qalıb cümlesi heyran
O dem Maridi bi din, olub azimi meydan
Vurub lafi kezafi, o bi ari bed erkan
Yolun tutdu o demde, çu ibni şahi Merdan
Yetim Marid elinde, gelib xenceri bürran
O şahbazi reşadet, çekib başına qalxan
Dübare emi oğul, cesan zey qemü yezdan
Vurub tiği şerür bar, edib xakile yeksan
İki pare yer üzre, salıb şiri ner Ebbas!