Ne düşündüyünü bilmeden xeyallara dalarsan sessizce...Ele bir anda ayılrarsan ki, yanında heç kes yoxdur teklikden,sessizlikden ve çaresizlikden başqa... Sonra üryinde bir sıltı sesi qulaqlarını batırar...Canının yandığını hiss edersen...Sessizlikde sızıltı artdıqca ezablar içinde qıvrılarsan...Bu ezabdan qurtarmaq üçün el açıb Allahdan ölüm dilenersen..Amma heç bir şey ede bilmezsen...Ağlamaqdan ve üsyandan başqa...Ne qelbini susdura bilersen...Ne de ki,yaşananları silib deyişdire bilersen.. Çünki sen alın yazını deyişdirecek güce sahib deyilsen...