mentiqim...
"Deniz İgidde seni gözleyir "
Mehz bu an son müdafie qelemi de yıxacaq qeder ehemiyyetli bir mövzudu amma tam eksi olmuşdu. İgidin adını eşitmeyim ile evden ayrılmadan evvel söyledikleri bir bir gözümün önünde canlandı. Oğlundan uzaq olmamı istemişdi, indi de gelib oğlunu da behaneleri arasında istifade edirdi.
"Uzaq durmağımı istediyin oğlun meni gözleyir demek."
Sesimde yüngül bir istehza tını vardı. İgidden ötrü mende heqiqeten çox darıxmışdım amma qürurumu da bir künce ata bilmezdim.
"Deniz o gün bilirsen neler olduğunu."
Sesi son derecede gergin çıxırdı . Mehel qoymadım.Normalda o bele gerginli olanda ondan qorxmam lazım idi, amma artıq qorxmurdum . Ne olacağını da bilmirdim. Sayesinde acı aludeçisi olmuşdum. Ezab çeke, çeke hissizleşmişdim. Hem daha ne qeder ezab vererdi ki mene? Daha hansı sözleri ile meni yaralaya biler ki?
"Beli, yaxşı bilirem."
Bir elini sebirsizlikle qarışıq saçlarının arasından keçirdi. Gözlerinde ki, çaresizliyi görmüşdüm. Ehmed de heyatda görmeliyem dediyim bir duyğu onda görmek meni teeccüblendirse de buna mehel qoymamağa qerarlıyam.
Anamın sebirsizlikle "Ehmed Bey gedin. "demesile baxışlarımı anama yönlendirmişdim. Onun qezebli baxışları ise yalnız Ehmedin üzerindeydi. Eynile balasını qorumağa çalışan dişi peleng kimi. Her an Ehmede pencelerini çıxarıb, hücum etmeye hazır idi.
"Ana" dedim, sadece. Ne deyeceyimi bilmeden, onu sakitleşdirmek adına dediyim bir sözdü. Anam tebii ki, meni vecine almayaraq Ehmede "Gedin xahiş edirem" deye yeniden müraciet etdi.
Ehmed ise üzünden müdrük bir gülümseme ile "Gedeceyem, amma arvadımıgötürüb gedeceyem" dedi ve mene doğru bir iki addım atdı. İstemsizce geri çekildim. Menim geri çekmeyim üzerinde olduğu yerde dayandı. Gözlerinde ki, çaresizliyin yerini acı almışdı müeyyen qeder.
Ayşe arada ki gerginliyi bir qeder yumşaltmaq adına "Ehmed daha sakit bir zamanda meseleni hell edersiz". dedi.
Ehmed Ayşe baxma gereyi bele duymadan "Siz qarışmasanız?söyledi. Sesinde ki, qezeb

<< 1 [2] 3 4 >>