Önce üzünde acı bir gülümseme yarandı. Bu çökmüş halı da bir çox qadını özüne celb edecek bir adam idi. O qadınlardan biri de tebii ki, mendim! Üstelik, yalnız başımı deyil, qelbimde de hissler tuğyan edirdi.
Yüngülce arxaya doğru büdreyerek "Yaxşı." dedi ve son defe gözlerime baxaraq süretle salondan çıxdı. O baxışda keder var, qezeb var idi, peşmançılıq vardı ve her ne qeder qebul etmesem de, istemesem de sevgi vardı!

<< 1 2 3 [4]