Nece, ne ara buraya geldiyimi bilmirdim bele. Kreslomdan bir az daha gerilerek avtomobilin radiosunda sessizliyi boğan musiqini dinlemeye davam etdim. Ağlımı başqa bir şeye vermem şert idi. Onu unutmalıydım, onun bu gün dediklerini unutmalıydım! Ona dair her şeyi unutmalıydım!
Nece da hirsli görünürdü qarşımda bu gün. Hirsli gözlerine qarşı bedeni resmen qorxumdan titreyirdi. Niye bele inat etdiyini anlaya bilmirdim, anlamaq istemirdim. Yalnız onu yanımda, qollarımda, her hüceyremde isteyirdim. Beli, onun yaralarını sarımaq yerine yeni yaralar açmışdım üstelik köhne yaralarını da qanatmışdım ... Amma men bele idim neyliye bilerdim. Men bele bir adamdım, bu qeder olurdu menden.
Avtomobilin qapısı açılması ile yüngülce başımı çevirdim. Ömer asıq üzüyle yan kresloya oturmuşdu. Denizin yanında ayrılır ayrılmaz ilk işim Ömeri axtarmaq olmuşdu ve onu buraya çağırmışdım.
'' Xeyirdir? ''
Ömerin soyuq sesi ile düşüncelerimi bir kenara buraxıb yüngülce gülümsedim ve '' Gelmedi menimle. '' Dedim.
'' Eee? ''
'' İstemir meni. ''
'' Gelmedi deye mi istemir seni? ''
Başımı yellemekle yetindim. Gelmemesi istemediyini çox açıq müeyyen edirdi onsuz da. Bir insan istediyi birine nece xeyr deye bilerdi ki?
'' Sen onu evden qovduğunda istemirdin elemi? ''
Qaşlarımı yüngülce çataraq '' Xeyr. '' Dedim. Menim onu istemediyim bir an bele yox idi. O qeder çox işlemişdi ki içime onsuz düşünebileceğiniz saniyelerim yox idi.
'' O halda onun gelmediyi üçün seni istemediyini düşünmek yeterinde axmaq bir düşünce deyil mi? ''
Qelbim buna her ne qeder inanmaq istese de işde ağlım istemir seni deyib dayanırdı. Bir şey söylemek yerine susmağı tecrid etdim.
'' Ehmed her zaman bu qeder sethi baxardın. ''
Anlamamış bir şekilde yanımda ki adama baxırdım. O ise meni önemsemeden yaşıl gözleri ile qarşımızda ki ucsuz-bucaqsız denizi seyr edirdi. Bu mövzuların onu sıxdığını ses tonundan anlayardım. Xoş çox köhne yoldaş olmasaq anlamam qeyri-mümkün idi. Sesinde ve üzünde tek bir duyğu bele

[1] 2 3 ... 18 >>