Niye menim elimden alındı bele benzeri olmayan bir mükafat? Men, anlamaqda heqiqeten çetinlik çekirdim. Ağlım kesmirdi menim bu qederine, belke de qebul etmek istemirdi. Men bu heqiqeti qebul etmek, anlamaq filan istemirdim. Men, men ana olmaq isteyirdim. Mende her kes kimi o böyük duyğunu yaşamaq isteyirdim. Canımdan daha çox sevdiyim, menden bir parça isteyirdim ... Bu qeder mı qeyri-mümkün? Bu qeder mı elçatmaz istediyim?
Artıq gözümden axan yaşlara engel ola bilmirdim. Gözlerimdeki ağrını önemsediyim deyile bilmezdi. Yalnız üreyimin ağrısıyla maraqlanırdım hazırda. Qelbimin derin bir küncünde qanamağa üz tutmuş bir yarayla meşğul olurdu hazırda.
Ellerim istemsizce qarnımı qucaqlamışdı. Sanki körpem orada idi ve men, men onu qoruya bilecekmişem kimi ... Onu itirdikden sonra qorumaq ancaq menim kimi mesuliyyetsiz bir ananın ağılına gelirdi. Mesuliyyetsizlik etmişdim men. Menim ucbatımdan ölmüşdü belke de körpem. Eger, orada ele qaçmasaydım bunların heç biri olmayacaqdı belke de.
'' Körpem ... ''
Qoxusunu, üzünü bilmediyim körpem menim ... Göresen oğlan mi olacaqdı, qız mı? Mene benzeyecek idimi? Men bunları bele öyrene bilmemişdim.
'' Deniz ... ''
Eşitdiyim ses ile gözlerimi girişe doğru çevirdiyimde Ehmedin gelmiş olduğunu ferq etdim. Bir şey söylemeden tekrar başımı eydim. Hıçqırıqlarım artıq nefes almaml çetinleşdirmeye başlamışdı.
Ehmed bir anda önümde diz çökerek üzümü ellerinin arasına aldı.
'' Yaxşısan gözelim? ''
Sesinde ki narahatlıq ve şefqet üzümde qısa bir an gülümsemeye sebeb olsa da yalnız menfi menada başımı yellemekle yetindim. Yaxşı deyildim çünki. Hem de heç yaxşı deyildim.
'' Ne olb danış mene? ''
Telaşla mene baxan gözlerinden gözlerimi ayıra bilmirdim. Ona bu düşüncelerimi nece söyleyeceğimi bilmirdim. Çünki o körpe ... O körpe yalnız menimdi ve Ehmedin nece bir reaksiya vere bileceyini bilmirdim.
'' Deniz, canım? ''
'' Körpem ... '' deye mırıldandım.
'' Ne körpen, ne baş veir? ''
Eşitdiyim qadın sesi ile Ehmedin çiyininin

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 12 >>