Ey insan! Kedere nifret etme !Ona haqsızlıq etmiş olarsan. Sevinci arzuladığın ,ezizlediyin kimi onu sene getiren kederi de sevmelisen. Ve hetta daha çox sevmelisen. Axı seni seadete aparan yol keder körpüsünden keçir çox zaman .Unutqan ve vefasız olma1 Yaddaşına ,xatirelerine sığın ve xatırla!
Qemi, kederi niye sevmeliyem ki?
Yeqin, bu sualın cavabı seni düşündürür .Amma yaddaşının bir yerine yaz bu fikri. Keder en yaxşı müellimdir. Çünki o daha edaletli qiymetlendirir seni .Şagirdinin kövrekliyine, gülüşüne aldanıb yalançı qiymetle mükafatlandırmır onu.Onun ermağanı daha qiymetli ve unudulmaz olur. Keder sene güclü olmağı, cesareti ,acılara dayanmağı öyredir.
Ey insan,unutma! Sevgi de bax ele budur. Beli, keder seni sevdiyi üçün heyatına qonaq gelir. Qara fikirleri çıxar başından! Aydınlığa qerq et heyatını!
Birce an düşüncelerinle baş- başa qal !Gözleri görmeyen insanların en böyük seadeti işığa, nura qovuşmaqdır. Bes sen heç onların arzularını düşündünmü ?Yox ,düşünmemisen. Düşünsen güneşi gören gözlerin görmezlikden gelmezdi.
Amma hele zamanın var. Eleyse teles heyatı sevmeye, kedere de sevincmiş kimi yanaşmağa .Gülümsemek sene daha çox yaraşır ,ey insan !Çıxar üzünden nifret, hirs ,qezeb maskasını! Bax ,onda sen dünyanın en gözel insanı olacaqsan.