İlahi, çox xoşbextem. Bu gün heyatımın en unudulmaz günüdür. Ne yaxşı ki varsan. Ne yaxşı ki yanımdasan. Artıq baharın etrini ,payızın füsunkar menzerelerini seninle birlikde duyub ,seyr edeceyik. Xoşbextlik yağışının damlaları altında seninle birge islanmaq ne gözel hissdir ,sevdiyim! Uzun ayrılıqdan sonra sene qovuşmaq, hesretin sonundakı vüsala ''xoş geldin'' demek Tanrının mene en böyük hediyyesidir desem? Bezense sussam ,içimdeki sevginin nehayetsiz seadetini sadece özümle paylaşsam ,üreyimle ,qelbimle danışsam ?Amma bezen de bütün dünyaya beyan etmek keçir könlümden sene olan sonsuz, tükenmez eşqimin sevinc seslerini.
Yağmur, vaxtdır, gecikirsen derse. Ne yazırsan bele ?
Qızım ,nehayet ki ,üzün gülür. Günlerdir ağlayırdın .Ne oldu birden bele? Ne qeder cehd etsem de üzünü güldüre bilmirdim. Ne yaxşı ki yeniden tebessüm qonub yanaqlarına .Sebebi nedir bunun qızım?
Bilirsen ,ana, deyirler xoşbextlik insanın öz elindedir. Men de xoşbextliyi özüme yaşatmaq istedim .Men bu an xoşbextem .
Emilin gedişinden sonra bütün günü ağladım, sızladım .Dünyalar qeder sevdiyim birini itirdim ,amma gec de olsa ferqine vardım. Göz yaşlarım onu geri qaytarmayacaq. Amma men onu unutmaq istemirem. Qoy yaşasın xatirelerimde. Heyata nece baxarsansa ,baxışlarının qarşılığında görersen dünyanı. Men bundan sonra qaranlıqdakı işığı görmeye çalışacam.
Onu geriye qaytarmaq mümkün deyil artıq. Men onunla son mektubumda vidalaşacam .Yox, yox ona qovuşacam .
Anacan bax, budur xoşbextliyimin sebebi .Sadece bir mektub ...
Bu mektubda olsa bele ona olan sevgimi ifade edecem. Üreyimden keçen en menalı, en gözel, en saf sözlerimi,seadet qoxulu arzularımı yazıram bu mektuba.Sadece mektubdakı xoşbextliyime sığınacam, onunla bele olsa teselli tapacam .
Yağmurun bu sözleri anasını kövreltmeye bilmezdi. Qızım ,haqlısan olmadı deye kederlenme , o zaman üsyan etmiş olarsan Allahın yazısına.
Yalançı ümidlerdense kiçik teselli daha gözeldir .
Eleyse seni mektubdakı xoşbextliyinle baş- başa

[1] 2 >>