Hemin gün yüngülde olsa xesaret almışdım. Maşın qolumi ezmişdi sadece.. O da Raise sayesinde tezlikle xestexanaya çatdırıldığım üçün lazımi müdaxile edilmişdi.. Eve özüm qayıtmaq istesemde Raise imkan vermeyib atasını çağırmışdı.. Emim gelib qolumu sarğıda görende qorxub meni qucaqlamışdı..
-Qızım,şükür salamatsan.. Raise qeza oldu deyende... Neyse şükür buna da.
-........
-gelin eve gedek,ananda gözleyir..
Belece emimle birlikde eve getmişdik.. Anam meni görüb ağlayıb özünü danlayırdı meni tek qoyduğu üçün.. Helede kimseyle danışmırdım. Bucür özüme ceza verirdim sanki.. Keçen 40gün menim sağalmama deyilde eksine pisleşmeyime getirib çıxarırdı..bundan sonra daha bir neçe defe bucür hadiseler yaşamışdım..
Pencereden eşitdiyim maşın seslerine deli olurdum. Gah pencereni qırarcasına çırpıb bağlamaq isteyirdim ki,ses kesilsin gah da tamamen her şeyi unudub özümü pencereye teref çekirdim sanki..
Günü günden psixologiyam pisleşirdi.. Sonunda emimin teklifi ile meni hekime aparmışdılar.. Ve hekim hemin gün menim heyatımın qerarını vermişdi..
-Hekim qızım necedi? Ne zaman düzelecek? Atasını itirenden beri beledir...
-Qızınız çox ciddi şok yaşayır. Ve dediklerinize göre bütün hadise onun gözleri qarşısında olub. Ona göre de unutmağı çox çetindir.. O özüne her an zerer yetire biler. En yaxşısı..
-Ne hekim.? En yaxşısı ne???
-Onu burada saxlayıb müalicelere mütleq indiden başlamaqdır..
-Yox yox! Qızım deli deyil.! Onu bura göndere bilmerem! Olmaz..!
-Ülker sakitleş
-Mahir qardaş. Qızım deli deyil. Onu nece göndererem axı men bura.
-Bilirem Ülker. Amma Anellanın sağalması üçün bu vacibdir..
-Axı o menim canımın parçasıdır.. Tahirimden emanetdir..
-Ülker bele etdikce biz sadece Anellaya zerer veririk. Sen mene qulaq as. O burada tek qalmayacaq. Her gün gelib göreciyik.
Göre bileceyik he hekim?
-Eslinde bu mümkün deyil. Müeyyen vaxtlarda gele bilersiniz.. Amma.. Yaxşı istediyiniz vaxt gele bilersiniz..
-Bax Ülker istediyimiz vaxt göre bileceyik. Ne

[1] 2 3 ... 6 >>