veziyyete qayıtmışdı..tamam sağalmışdım.. Artıq bugün de çıxırdım burdan.. Eslinde yene kimseyle danışmırdım. Menim sesimi ancaq kriz keçirdiyim an eşidirdiler. Ve 6aya yaxın olar ki ailem bele sesimi eşitmemişdi.. Bir tek her şeyi Borçlu olduğum Tahir hekime sağol demeli olduğumu bilirdim.. Yavaşca qapını döyüb "girin"-sözünden sonra içeri keçdim..
Derin bir nefes alıb dayandım.
Tahir hekim meni görüb celd yanıma gelerek:
- Anella nese olub? Yaxşısan.?
- Hekim.. Men size.. Teşekkür etmeye geldim-deye sanki sözleri seçerek astadan danışırdım.
- Ne teşekkürü Anella.? Men vezifemi yerine yetirdim. Sen menim çox sevdiyim pasientlerimden birisen. Hemde hemkarım-deyib gülümsemişdi..
Onun Sözlerinde ne bir eks mena ne de bir başqa şey yox idi. Çox mehriban ve semimi idi..
- Haqqınızı,eziyyetlerinizi halal edin..
- Halal xoşun Anella. Yene gel . Unutma meni yaxşı.?
- Yaxşı-deyib gülümeseyerek çıxmışdım.
Hekimle sağollaşıb anamgile teref getmişdim.. Orda anamı gördükde yene heyacanlanıb ağlamaq keçmişdi içimden.. Amma ağlamayıb möhkem dayanmışdım..
Yeni heyat..
Bu gün men artıq evimizde idim.. Anam ve bacım menim üçün çox sevinirdiler.. onlarla hele de danışmamışdım.. Soruşmayın niye.? Bilmirem amma danışmaq gelmirdi içimden.. Susmaqla özüme yoxsa aileme ceza verirdim bilmirdim... Deyesen özüme gelmek üçün yene de atama ehtiyacım vardı.. Axı o menim her şeyim idi..
Hemin gün aylar sonra ilk defe ailemle yemek yeyirdim.. Atamın stulu da yeri de boş idi.. Qeher meni boğurdu amma möhkem olacağıma söz vermişdim hekimime.. Mene sankiböyük qardaş idi.. Atamla eyni adda olması ise onu daha çox sevdirmişdi mene...
sakit sakit yemeuimizi yeyib oturmuşduq.. Yatmağa getdikde demeyi seçmişdim,birbaşa sakitcegetmeyi yox..
-Ana men yatacam..
-Anan senequrban olsun qızım. Gel açım yerini get yat.
S-ana bacıma yeri özüm açacam
Ü-yox qızım,men açaram..
Anam ve bacımın yatağın bir tek örtüsünü açmaq üçün etdikleri şirin mübahise üzümü güldürmüşdü..Axırı

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>