evvel siyahıya xestexana,klinika adları qeyd etmişdim.. Sonra da bir-bir gedib Cv-mi verecek,cavab gözleyecekdim.. Telebe vaxtı men Oxuyan olmuşdum.. Hetta praktika vaxtı da çox şey öyrenmişdim. Bir hekim kimi fealiyyet gösterecekdim.. Amma Yaşananlar bunu xeyli geride qoymuşdu..
Ancaq men ümidi üzmeyib heyata qaldığım yerden davam edecekdim..
Elimde qeyd defterim,bir elimde de senedlerim addımlayırdım... Bir klinikaya çatmağa az qalmış harasa möhkem deydiyimi hiss eledim.
-Ay ana bu neydi bele?!! Offf!-deyib elimi alnıma vurub başımı qaldırdıqda,bayaq açıq olan qapının qefil bağlanıb alnıma deydiyini gördüm. Kimse içeri keçdiyinden qapı avtomatik bağlanıb. Men ise açıq bilir rahat keçecekdim guya!!!
Amma içeriden bir oğlanın gülümsemesi mene tamam esebleşdirmişdi!!!
-Axmaq nece gülür! Görersen sen!-deyib içeri keçmişdim.
-Axmaq neye gülürsen?!
-.....
-Sene göre qaşım qanadı. Vehşisen? Gördün ki,gelen var tez keçdin içeri qapı bağlandı.
-Xanım men heç sizi görmedim.
-Zeher görmedin,çor görmedin!
-İsteyirsinizse tibb bacıları baxsın qaşınıza. Üzr isteyirem heqiqeten görmedim. Vacib işi..-sözün bitirmeye qoymayıb-
-Hemişemi bele olacaq axı! Ya sebr!-deyib içeride çox qalmadan Cv-mi katibeye verib çıxdım.. Ancaq qapıda bayaq ki,oğlanın mene yarı esebi yarı da gülümsemeyle baxması yene esebleşdirmişdi..
Şeytan deyir get onun da qaşını yar! Görsün ağrısı nece olur!!! Vehşi mexluq!!!-deyib Daha o terefe baxmadan keçib getmişdim. Biraz qaşımın üstü qanayıb dayanmışdı. Bugünüm bele bitmişdi bes sabah.??? Yeqin ki bele davam etmeyecekdi...! Amma...
Bölüm sonu.. ardı var
maraqli hekayedi.ardini sebirsizlikle gozleyirem.evvelceden twk.edirem
Oxumuwam bu hekayeni )
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
