olduğum üçün otağımda buna uyğun şekiller,loqolar var idi. Ancaq men otağın abu-havasını tamam deyişecekdim. Uşaqlarla da aram yaxşı idi. Onlara uyğun şeylerde alacaqdım.. Texminen 1saat olardı ki,otağımda heleki sened işleri ile meşğul olurdum. Yorulub dincimi almaq üçün stulumu fırladıb üzümü pencereye teref çevirdim. Elimde ise jurnal var idi.
Biraz sonra qapı döyülüb açıldı. Ve:
-Salam. Xoş gelmisiniz.-deye bir kişi meni salamladı. Üzümü çevirib gülümsesem de gördüyüm adam qarşısında gülüşümü itirdim.
A-çox sağ...--yox artıq. Siz.?
-Aaa siz.? Yox daha neler. Yeni hekim siz ola bilmezsiniz.
A-Ne.? Niye imiş o.?
-Özüde pediatr.?? Heç güleceyim yoxdu.
A-Xahiş edirem otağı terk edin. Sizin tehqirlerinizi eşitmeye gelmemişem bura.
-Yox yanlış anladınız. Yeni.. Men. Her ne ise. Getsem yaxşıdır. Xoş gelmisiniz-deyi
b sanki teeccüblenmiş bir üz ifadesi ile geldiyi kimi de otağı terk etmişdi...
-Beyinsiz ne olacaq.!-deyib eseble arxasınca deyinmişdim..
Bu hardan çıxdı axı.? Eyninde ağ xeletide yox id.Onsuzda onun tipinde hekimlik de yoxdu. Yeqin şofer falandır. Eh mene ne!!!-deye eseble stulumu masama yaxın çekib başımı qatmağa çalışdım.
Artıq çıxışa az bir vaxt qalmışdı. Bugün heç bir xeste olmamışdı. Hekim olsam da,kimsenin hele de balaca körpelerin xeste olmasını heç istemezdim.. Xeletimi çıxarıb asdım. Çantamı da götürüb otaqdan çıxmağa hazırlaşırdım ki,qapı yene döyüldü;
Yoxsa yenemi.???!!!! Bu defe yeqin ilk xestemi tapmışdım-deye düşünüb yuxarıda ki güldanı götürerek elimi havaya qaldırmışdım ki.?!!!
Bölüm sonu... ardı var
arada intizarda saxlamağ lazımdı
maraqli yerinde kesdiz((( yenede ellerinize saqliq.ardini gozleyirem.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
