''
'' Anan. '' Dedi ve yüngül çekinik bir sesle '' Niye geldi? '' Deye davamını getirdi sözünün. Bu sualı soruşarken narahat olmamdan ya da sehv anlamamdan qorxduğu aydın idi. Onu bir az olsun rahatlaşdırmaq adına üzüme yüngül bir gülümseme yerleşdirdim. '' Bilmirem gözelim. '' Deye mırıldandım. Teessüf ki mende bilmirdim. Anam niye geldiyine dair en kiçik bir şey söylememişdi.
'' Efe'ni mene qarşı doldurmaz göresen ? ''
Gözleri dolmuşdu. Bu ehtimalın onu çox qorxutduğunu aşkar idi. Bele bir şeyin olmasına esla icaze vermezdim. Anam bele olsa bele alçadıcı bir şeyi kimsenin etmesine dözüm gösteremezdim.
'' Ede bilmez ele bir şey. ''
'' Mene belke hirslisen amma elimde deyil qorxuram. ''
Bir fısıltıdan ibaret bir şekilde söylemişdi son söylediklerini. Ona esebleşdiyimi hardan çıxardığını bilmirdim amma ona hirslenmem kimi bir veziyyet söz mövzusu bele ola bilmezdi. Üstelik qorxusunda da haqlı olduğunu düşünürdüm. Anam heqiqeten bezen çox ireliye gede bilerdi. Dur dayanacaq bilmeyen davranışlarını burada, menim evimde de gösterebilirdi ki bu heç yaxşı olmazdı. Ne anam bucağında ne de bizim bucağımızdan.
'' Qızmıram amma beynine salmağını istemirem bele şeyleri. Tamam mı? ''
'' Tamam canım. ''
Canım ... Bu sözü onun o gözel iki dudağından eşitmek qeder gözel bir seadet var idimi göresen? Bütün hirsimi, bütün yorğunluğumu bu qadın bir anda yox ede bilirdi.
'' Ele içime işleyirsen ki Deniz sanki qanatdığın lakin o qanatdığın yerler acı deyil zövq verir ... ''
Üzünde yüngül bir qarışıqlıq yaranmışdı ve daha sonra gözel bir gülümseme ile ödüllendirilmişdim. Eynile axşamki kimi ...
Yanağımda ki elini çenesine doğru götürerek özüme doğru çekdim ve onun o gözel pambıq şekeri konsistensiyasında ki dodaqlarında itmek üçün özüme icaze verdim. Ona qarşı yumşaq olacaqdım, bu dodaqların her qıvrımının dadını ala, ala öpecekdim ... Amma ola bilmirdim . Onun dodaqları belesine ağzımda eriyerken ... Ah, qeyri-mümkün idi bu! Dodaqlarım planlarımız xaricine çıxaraq böyük

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 17 >>