Buqedermi uzaqdasan

İndi soyuq bir axşam, işıqlar sönüb.
Sönüb 'beyinler', yorğun olan hamı yatır.
Oyaq qalanlar, elde qelem nağıl yazır.
Neden deyişr fesiller neden qar yağır ?
Xatırlamaq üçün behanedi belke sevenlere,
Günahkardı 'dediyini' hiss etmeyen,
Sevgi 'aşk' adlı gizli yalanlardı belkede.
Nağıllarda yazılan ancaq 'nağıllardı'.
Hamını xoşbext eden o 'qar' damlası
Menim gözümde eriyir su olor nedense.
Ya qar'alan dünyamdı her şey sadeleşir,
Belkede 'adileşmir' seni itirmek düşüncesi...

Kimse başa düşmez meni, özümde qalsın hiss etdiyim,
Deye bilmerem, istesemde o sözler yox.
Güclü yaddaşım var 'kölge' kimi düşüb arxama,
Verdiyim qerarlara tek başına qerar verir ...
Tenha qalan kimi qaçır ruhum tenhalığa.
Burda rahatdı seni düşünmek , ağlama demir heckim.
Sessiz hündür divarlar cekilib her terefe,
Canlı kimse görmey olmur, hamı ruhsuz daşlardı.
Birine çatmaq iller cekir, addim atsam bir qarışdı.
Belkede uzatmalısan elini, çıxmalıyam bu dünyadan,
Belke seninde ele bir 'ele' ehtiyacın var....

Azalır ömür vereqeleri, qopur bizden icazesiz,
Nömrelenmiş 'zaman' adlı reqemleri
Uzaqlaşır menden bir bir, senin kimi sirr kimidi.
Her günümün son deyqesi senin adını soruşmaqla tamamlanır,
Tamamlanan susan iller cavab vermir, lal kimidi.
Soruşuram her birinden ayri ayri dayanmadan,
Ferqi yoxdu bir birinden, hec birinden cavab gelmir...
Geride qalır boş illerim, menasız tesvirlernen,
Bilinmir kimdi telesen, menmi yoxsa senimi telesdirir.
Yoxsa belke görüş yerine çekir bizi
Bu dünyanın günahları o dünyada sehne qurub,
Deyib senin 'meley' olduğunu, gösterecek mene heddimi.
Belkede tek derdi menim 'yerimi' bildirmekdi...

Bir kitab var, sonu ayrılıq evvelinde bir 'ümid' var.
Bir 'ömür' var, sonunda tek ümid evvelinde 'sınmış' ümidler var.
Qelem olmaq isteyi var içmde, istediymi özüm yazım.
Açdığm kitabda 'pozulmayan' setirler var.
Heç kim durmur yerinde, başım dönür hereketden.
Hamı çox tez deyişilir, unudurlar

[1] 2 >>