arxamda dayanmışdı. Sakit sesle davam etdi:
- Nevaxtdı.?
- 2 gün sonra.. -deyib geri dönende bu qeder yaxın durduğunu düşünmediyimden çox yaxın dayanmışdıq. Gözlerini menden çekmirdi.. Men onun gözlerinde ilişib qaldığım kimi o da menim gözlerime baxırdı.. Kilidlenmek bu idimi.?
Araz ellerimin ikisinide tutub:
- Senin yanında olmaq isteyirem.
Men ise ellerimi ondan çekerek:
- Men özüm tek başa çıxa bilerem. Sağolun..
- İstesende istemesende orda olacam.
Direşmeyin menasız olduğunu görüb:
- özünüz bilersiniz. İndi xahiş edirem qayıdaq. İcaze almalıyam Murad Beyden..
- Gede bilersen Anella. Men danışaram emimle.
- Özüm deyecem. Sizden kömek istemedim.!-deyib eseble arxa qapını açıb oturdum..
Araz özüde eyleşdikden sonra:
-Balacasan sen.?
- Nece.?
- Uşaq kimi arxada oturdun ona göre deyirem. Gel qarşıda eyleş.
- İstmirem. Hetta men taksi ile getsem daha yaxşı olar-deyib düşmek istedikde:
- Yaxşı inadçı otur. -deyib qaşlarını düyünledi. Bele olanda ondan çekinirdim heqiqetende.. Dilimi udub susmuşdum..
Birazdan işe çatdıqda maşından düşdükde Tamaranın mene qarşı esebi baxışlarını hiss etdim. Vecime almayıb bir başa Murad hekimin otağına gedib, 2günlük icaze aldım.
Bu Tamara menim başıma bir iş açacAqdı.. Bilirdim.. Ancaq heleki sessiz olması gözümden yayınmamış deyildi.. Bunu daha düşünmeyib işimi bitirib eve getmişdim.. Sabahdan atam üçün hazırlıqlar görmeli idik.. Eslinde neçe gündür narahat olmamı bir kenara qoysam hiss edirdim ki,daha men evvelki Anella deyilem..
Seher her işimizi hell etmişdik.. Hemin gün gelib çatanda ise çox narahat idim.. Anam 1il boyunca möhkem dayansa da indi daha da sakinleşmiş,gözlerini bir nöqteye zilleyib qalırdı.. Onun bu halı meni daha da narahat edirdi.. Biraz sonra artıq her şey başlamışdı.. Emim hazırlaşmağımızı ve atamı ziyaret etmeye gedeceyimizi deyende çox heyacanlanmışdım.. Gözlerim menden biixtiyar dolurdu.. Tam çıxacaqken:
"Anella iş yoldaşların geldi"-demelerine ayaq saxlamalı oldum. Qapıya yaxınlaşdıqda

<< 1 2 3 [4] 5 >>