Yaşadıqca gördüm,daxili ağrının fiziki ağrıdan üstün olduğunu...
Bu ağrını yaxınlarım mene yaşatdığımda bildim...


Yaşadıqca gördüm,bacı deyen insanların seni satmasını...
Bacı dediyim biri meni adi bir şeye deyişdiyinde gördüm...


Yaşadıqca gördüm,dostların vurduğu zerbenin,düşmenin vurduğu zerbeden qat-qat ağır olduğunu...
Canım "Dostumdan" bir gün bu zerbeni aldığımda bildim...



Yaşadıqca- İtginin ne olduğunu bildim...
Bunu men canım qeder doğma birini itirdiyimde anladım...


Yaşadıqca gördüm ki,hemişe "Seni Sevirem" sözü ürekden deyilmir...
Bu sözü oyuncaq eden insanları,gördüyümde anladım...


Yaşadıqca gördüm ki,heç de hemişe inandığın insanlar inamını doğrultmur...
Bax "SEN" inamımı doğrultmağında anladım...


Yaşadıqca bildim ki,gülümseyen gözlere inanmaq lazım...
Dodaqları gülümseyen,gözleri qan ağlayan,Dostum güldüyünde anladım...


Yaşadıqca bildim ki,birine özünden çox deyer vermemelisen ya onu itirersen,ya özünü mehv edersen...
Özümü mehv etdiyimde anladım...


Yaşadıqca gördüm ki,insanlar seven ve sadiq üreye sahib deyil...Xarici gözelliyi sevirler...
Üreyimi deyil,gözelliyimi seçdiklerinde anladım...



Yaşadıqca gördüm ki,dostunun dediyini etmeyende onu itire bilersen...
Yaxın bir dostum qarşıma "şert" qoyduğunda anladım...



Yaşadıqca gördüm ki,sözde dostunam-bacınam deyenler çox...
Çetin anımda etrafımda 2-3 neferin qaldığını gördüyümde anladım...


Yaşadıqca gördüklerim o qeder çox ki,ağrılı ki...
Artıq yaşamağa bele qorxuram...