Bir axşam yuxusuz qaldığınız geceleri düşünün. Yatağın sol terefinde qurduğunuz o saf xeyalları düşünün. Gördüz alınmır, xoşbext olduğunuz bir anı düşünün. Mekteb illerinden kiçik, amma üz güldüren bir fraqment, qar topudan yorulmuş bir elcek, bir gece Tanrıyla semimi söhbet...
- Düşünün .
- Pencere önünde yaradanla sirrlerinizi, qeyd defterinde yazdığınız etirafları düşünün. Cemi bir-iki cümle, az amma, semimi danışıq. Düşünün, o gece semimiyyetden söylediyiniz ve belkede günah sayılan duaların şirinliyini. Çoxmu sade, çoxmu mohteşem?
Dur, dur heyecanlamma, bilirem. Çünki o gece mende ordaydım, mende dua edirdim ve menden savablardan öte bir rahatlıq yaşıyırdım. Eslinde deyerli bir varlıqlarıq, sadece "qismet ve qürur" adlandırdığımız bu iki şey,bize engel töretdi. Ne mübarize apara, nede geri getire bildik ötenleri.
- Gedenlerin gedişini bele, heyatımızdan gözel sandıq. Dostum bilirsenmi gözel olan ne, bir sabah ayılıb bütün aileni yanında görmek?
Düzdü bilmirem bu yazını oxuyanlar kimler ve nece biriler, amma en azından oxuyacaq keslerin bir dostu olacağına şübhem yox. Semimiyyet dediyin içden geler, içden gedenler ise, daimi olmayanlardır. Ve her sabah ayıl, düşüne bileceyin tek bir şey olsun " ve bu günde oyana bildim".
- Heç kes aciz deyil, her kesin bir gedeni var, bilirem. Amma bir düşünün biz olsaqda-olmasaqda o güneş yene doğacaq ve unudulmaz adlandırdığımız müqeddesler bele, bizim üçün doğmalığını itirecek bir qeder. Tanrının sistemi bu ve buna görede önemsemeyin heyatı. Düşün, bir yerlerde yaşa, bacarırsan keşf et!
- Yazılarımın sonsuz, menimse cemi 20 yaşım var. Ve ne zaman heyatdan narazı olsam, zaman bi yerlere yazmış olur "1-0 senden önde". Qalib gelmek şert deyil, esas olan her cüre mühite esasen gülümsemeyindir.