Vehşilikdi bu !!! Göz yaşlarımı saxlaya bilmedim oxuyarken. Movzuya siz ad versin...


Dizlerimi qarnıma çekib oturdum. Başımı ellerimin arasında sıxıb ağladım.
Şüurlu bir tekliyin içinde, özümle qarşılaşmaqdan qorxdum, qaçmaq istedim! Bilirdim eslinde qaçmağın, susmağın, qorxmağın ne demek olduğunu! Amma bu defe başqa idi… Çünki 23 ildir qurtula bilmirdim!
Yene hemin 4 gün yaxınlaşır. Yene men unutmağa çalışdığım o günleri, xatırlayıb, 4 gün min defe ölüb, dirilecem!
Acımasız qehqeheler, bomba sesleri, qan gölüne dönen küçeler, bitmeyen feryadlar…! İller keçmesine baxmayaraq, hele de özümü tapa bilmemişem! Ne vaxt yadıma düşse, qırıb dağıdıram. Gözlerim qan çanağına dönür ağlamaqdan.
Yumruğumu, dırnağım etimi qanadana qeder sıxıram!
Dünyaya qız doğulduğum, üçün yaradanı lenetleyirem!
13 yaşım var idi. 12 il keçirdiyim o möhteşem qış feslinin 13-cü ilini yaşayırdım. Amma deyesen bu qış daha sert keçecekdi!
Müharibenin ne olduğunu derk etmirdim. Amma her şey “kaş o seher, heç açılmazdı” dediyim gün deyişdi.. Soyuq qış seheri idi. Her teref ağ örpeye bürünmüşdü. Qapı sert şekilde döyülmeye başladı. Bir qeder sonra ayaqla vururdular.
Ses hamımızı qorxutdu. Atam qapını açan kimi, avtomatın arxası ile sinesinden vurdular. Zerbenin tesirinden, qeyri-ixtiyarı olaraq atam yere serildi!
Sonra silahı bize doğruldaraq çöle çıxmağımızı emr etdiler. Bizi evimizin qarşısındakı meydana yöneltdiler. Burda çoxluğun qadın ve uşaq teşkil etdiyi, xeyli insan vardı. Gülleler göyde uçuşurdu. Sağa, sola diqqet etmesek, alnımıza deyecek kimi idi..
Bir qeder sonra herbi maşınlardan 20-e yaxın esger düşüb, bize doğru geldi. Avtomatı üstümüze tuşlayaraq, maşınlara çıxmağımız üçün emr verdiler. Meşenin yaxılığında herbi hissenin bazasına getirdiler.
Ele maşından düşende, gördüklerimden şoka düşdüm. Dörd bir yanda işgence var idi. Qadınlar zorlanır, kişiler döyülürdü. Avtomatın arxası ile kişilerin cinsi orqanına vururdular. Bir daha bizim kişilerden uşaq dünyaya getire

[1] 2 3 4 >>