Nece yeni.? Bir telefonu söndürmüşdüm deyemi idi seherki halın.?
- he-deyib başımı aşağı saldım..
- Sen nece qeribe qızsan Anella)-deye gülümseyerek danışdı..
Sözü deyişmek üçün dedim:
- Offf Araz. Bunu 1hefte sonra ederdik kaş..-deyib barmaqlarımla oynayaraq ora-bura gedirdim..
- Anella heyacanlanırsan.?
- Yox yox ne heyacan.
- Hee heç heyacanlı deyilsen-Gülüms
eyerek dedi)))
-Araz gel qayıdaq işe. Bele olmaz. Murad Hekim meni işe götürdüyüne peşman olacaq sonda.
- Olmaz qorxma
- Olar
- Olmazz. Onsuzda seni çox isteyir. Bilse ki hele qardaşının gelini olacaqsan daha çox sevinecek.
- Araz bele çox deme bunları. Qorxuram ne ise ola..
- Heçne olmayacaq.. Qorxma..
"Deyesen nelerise hiss etmişdim.."
Biraz sonra işe qayıtmışdıq.. Bizim nişanlanacağımızı eşidenler tebrik edirdi.. En çox da bu işe Murad bey sevinmiş olmalı idi ki,bizi otağına çağırmışdı..
Kaş tek Arazı çağıraydı deye dualar etsemde ikimizde getmeli olmuşduq..
Utanıb sıxılaraq getmişdim ora.. Qapını döyüb "girin"sözünü eşidende Araz elimden möhkem yapışdı. Hem qapını açdı hemde elimden tutdu. Ayıbdıe deye elimi geri çekmek istesemde Araz heç oralı deyildi. Rahat şekilde içeri keçmişdi. Men ise o elimi tutduğuna göre Murad hekimden ayıbdır deye utanıb Arazın arxasında gizlenmişdim bir növ..
- Salam Emi. Necesen?
- Yaxşıyam Araz sen necesen oğlum?
- yaxşıyam emi.
- Araz gelinimiz hanı?-dedikde eslinde meni gördüyünü amma bildirmek istemediyini onun gülüşünden anlamışdım...
- Burda emi-deyerek Araz meni ireli çekdi..
-Salam Murad hekim. -deyib Arazın arxasında helede elimi çekmeye çalışırdım.. Ancaq Araz mene inad olsun deye elimi buraxmayaraq elimizi öne çekmişdi.. Hiss edirdim ki,qulaqlarıma qeder qızarmışam..
- Necesen qızım.?
- Şükür yaxsıyam. Siz necesiniz.?
- Mende yazşıyam qızım. Amma mene "emi"desen daha yaxşı olacam.. Artıq bizim gelinimiz sayılırsan..
- Chox sağolun)-deyib susmuşdum..
- Araz fikrini atası ve mene deyende men öz adıma,çox sevindim.. Seni tanıyıram. Daha

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>