Xalid bir neche saniye yerinde donub qalsa da Nurlanin sesini yukselderek qollari arasina hushsuz veziyyetde dushmush Sureyyani ayiltmaq isteyiyle sesini yukseltmesine ayilmishdi sanki.
-Suri! Suri oyan! Ne olub sene?- Nurlanin heyecani, telashi bu insanin onun uchun ne derecese onemli oldugunu gostermek uchun kifayet idi ve bu Xalidi daha chox ozunden chixarirdi.Elindeki buketi yere ataraq iti addimlar ile onlara yaxinlashdigi zaman Sureyyani ozunden ayirib uzune kichik silleler toxunduran Nurlan qarshisinda Xalidi gorduyu zaman onu ilk gorduyu ani xatirlasa bele burada ne gezdiyini anlamadan teeccuble qashlarini chatdi.
-Siz?...- verdiyi suali yarimchiq qoyan Xalid
-Onu eve aparmaq lazimdi- Sureyyaya ishare etdiyinde heqiqeten indi sual vermek zamaninin olmadigini anlayan Nurlan celd Sureyyani qucagina alib irelilemishdi.
#
-Suri? Suri!- Sureyya eyniyle seherki kimi shiddetli bash agrisi ile gozlerini gucle aralamaga bashladiginda ilk once dumanli halda uzandigi divanin bir qiraginda oturub elinde su olan stakan ile onun uzune heyecanla baxmaqda olan Nurlani gormushdu.Bir anliq onlarin son sohbetlerini xatirlayaraq hal-hazirda bagchada olmadiqlarina heyretlenib celd divanda dikelmek istedikde bash qaldiran agri ile eli ile bashini tutub sizildamaga bashladigi uchun Nurlan ona komek etmeye chalishdi.
-Yavash ol, yavash! -deye divanin uzerindeki balaca yastiqlardan birini goturub onun arxasina qoyaraq oturmasini temin etdiyinde
-Teshekkur- deye ona teshekkurunu bildiren Sureyya etrafina baxindiqda onlardan biraz aralida divan ile uzbeuz dayanmish Aygunle Xalidi yanashi gorduyu zaman ureyine sanki isti demir basmishdilar.Aygunun uzundeki laqeyd ifadeye qarshiliq Xalidin arabir Nurlana gah da Sureyyaya unvanlanan baxishlarinda heddinden artiq boyuk kinaye var idi.Son olaraq gozlerini onun uzerinde saxladiqda Sureyya bir neche saniye ozunu itirerek aralarinda yaranan baxishmadan qorxub celd uzunu Nurlana teref chevirmishdi.
-Mene ne olmushdu?
-Hechne olmayib

[1] 2 3 ... 19 >>