mehv eleme heyatimi Xalid- zarimasini yukseltdiyi zaman Xalid sebrsizleshmish kimi gozlerini yumub derinden nefes aldiqdan sonra Sureyyanin qollarindan tutaraq onu silkelemeye bashladi.
-Basha dushmursen ki, daha geriye yol yoxdu? Anlamirsan ki, bundan sonra senin yerin ancaq menim yanimdi?! Sureyya geri qayitsan bele seni orada qebul eden olmayacaq daha.Nishan choxdan pozulub ve qonaqlar evlerine gedibler.Indi ora qayida bilecek qeder gucun varmi ya her sheyi oldugu kimi ailene,bacina demeye cesaretin var?! - Sureyya heyretden boyumush gozlerle ona baxaraq Xalidin sozlerine qulaq asdiqdan sonra sakit veziyyet alib bir qeder susdu.Yashli gozlerinde hem meglubiyyet hem de ikrah var idi.Lenete gelsin ki, Xalid haqqli idi ve indi Sureyya geri qayida bilecek qeder guclu olmadigini, atasinin gozlerinin ichine baxa bilmeyeceyini anlamishdi.
-Sen... Sen eclafsan Xalid- titreyen dodaqlari arasindan sakit sesle chixan bu kelimeler Xalide qarshi nifretini gostermek uchun bes idi.
-Bilirem..- Xalid de teessufle cavab verib bir qeder susduqdan sonra davam etdi- Amma mene bashqa yol qoymadin.Seni bashqasina vere bilmerem Sureyya.Meni vur,soy,doy amma yanimda ol...Seni de Harun kimi itire bilmerem...- zavalli shekilde dediyi sozlerden sonra Sureyyanin hele de yash axidan gozlerine baxdiginda onun chenesi esmeye bashlamishdi
-Sene ninifret edirem...- mizildandiqdan sonra sesini yukselden Sureyya yumruqlarini ishe saldi, Xalidin sert sinesine kichik zerbele endirir- Nifret edirem.Nifreet! Sene nifret edireem!- deye onu vuraraq hirsini chixarmaga chalishirdi.Onu chox yaxshi basha dushurdu Xalid.Mane olmaga chalishmadan butun zerbelerini qebul edir ve sessizce Sureyyanin butun hirsini chixarmasini gozleyirdi.Bashini ashagi salib gozlerini sixaraq honkuren Sureyya sonuncu asta shekilde vurdugu yumruqlardan sonra hereketini saxlayib uzerine chokduyu zaman Xalid onu agushuna alaraq berk-berk qucaqlayib sachlarina sigal chekirdi
-Bagishla...Bagishla meni..- sozlerini sakit bele

<< 1 [2] 3 4 ... 15 >>