o, dunyaya gelsin- honkurmeye bashladiginda aglamamaq uchun ozunu gucle saxlasa bele gozleri yasharan Xalid
-Shshsh- onu sakitleshdirmeye chalisharaq bagrina basdi Sureyyani- Hamisi kechdi...Hamisi geride qaldi- Sureyyanin bashini sigallayib onun sachlarindan operek dillendiyinde, o, hele aglamaga davam edirdi.
-Bundan sonra menim heyatimda ancaq sen ve o var.Indi menim uchun bashqa hechkim ve hechne onemli deyildi.Qisas ve nifret kimi hisslere ureyimde yer yoxdu daha- dediyi sozler ile honkurmesi sakitleshen Sureyya Xalid onu ozunden ayirdigi zaman heyretle onun uzune baxirdi.Xalid uzunu her iki terefden tutaraq yataga eyleshib Sureyyanin gozlerinin ichine baxdi.
-Gelen hefteden bizim heyatimizda ayri sehife achilir Sureyyam.Bundan sonra ne men qisas alacagam , ne de sen menim esirim olacaqsan...Bundan sonra bizim heyatimizda ancaq sevgi olacaq,...Sevgi ve qaygi...- Xalid qetiyyetle demishdi bu sozleri gelecekde bashina geleceklerden xebersiz shekilde.Indi o, heqiqeten bele dushunurdu amma anlamirdi ki, bashlangici qisas ve nifret olan bu yolun sonu hech vaxt xoshbextlik ile bite bilmezdi.Birinin qelbi qirilarken Xalid Sureyyaya sevinc bexsh ede bilmeyecekdi.Amma indi o, heqiqeten ne AYgun, ne Harunu dushunur ne de qisas almaq isteyirdi chunki, anlamishdi ki, heyatinin menasi sadece bu iki varliqdir.Korpesi ve korpesinin anasi hansilar ki, bu menasiz heyatina anlam qatmishdilar.Sureyya Xalidin sozlerine inanmishdi ve ya heqiqeten inanmaq isteyirdi chunki, o, korpesinin atasiz olaraq boyumesini istemirdi.Xalidi sevdiyini de yaxshi bilirdi ve bunu gizletmeye chalishmasiyla hechne elde ede bilmeyecekdi.
-Mene inan Sureyyam!- Xalid son sozleriyle onun alnindan opduyunda Sureyya gozlerini yumdu bu shirin yuxudan hech vaxt ayilmamaq arzusu ile...

<< 1 ... 8 9 [10]