olmursan, o, gelib bizi narahat edir. Usaqlar da qorxular.Deyirler, burdan cixsaq, kucede yasayacagiq?- Yaxsi, besdir. Bir de gelende qapini acma. Deynen, get, evin kisisyle danis! Siqaretin kotuyunu kul qapiya basib birini de yandirdi. Aydan " Ozun rengle" kitabindaki heyvan sekillerini rengleyir, Rizvansa ona tamasa edirdi. Ulker eli qoynunda ayaq ustunde durmusdu, gozleri yol cekirdi. - Bir stekan zeher ver de. Qapidan girenin qabagina cay qoyarlar.- Dedin,yeyib-icmisem. Men ne bilim, cay isteyirsen?! Ulker qaz plitesinin uzerinde olan caydanin altini yandirdi.
Kim tikan ekerse, tikan derecek.
Kim nicat vererse,nicat gorecek.
Cekeceyi resm eserinin bu hissesi lap cetin idi. Tikan ekib tikan dermek, nicat verib nicat gormek... Ve bunu dogru ve yalanin mubarizesini ozunde eks etdiren personajlarin uzerine elave etmek lazim idi. Yox, mutleq elave bir personaja da ehtiyac var. Agsaqqal, nurani bir qoca da olmalidi eserde... O, elisallaqli eyanin tikan ekdiyini,eli lelekli mirzenin tikan dereceyini isbatlamalidir. Ancaq nece? Boyuk sairin stolun ustundeki " Aforizimler" kitabini vereqleye-vereqleye Ulkerin getirdiyi caydan qurtumladi. Dusundu ki, insanlarin her birinde min iller onceki dede-bablarimizdan, nenelerimizden uzu beri soyumuzu teskil eden her bir kesden nese var. Insanlarin her biri min illerdir ki, formalasib. Ele kitablar da min illerdir ki, formalasirlar. Min illerdir ki,insanlar kitaba kitablar da insanlara dogru yol tutub getmekdedirler. Qefilden uzunu yandan Ulkere terefe cevirdi:- Sabah celilabada yola salacam. Usaqlar:- Urra! - deyib qisqirisdilar, Ulker uzunde casqinliq ifadesi doyukub qaldi. Handan-hana: - Bu, ne qefil qerardi, - soyledi. Derhal da sorusdu: - Bes isim? Gunduz etinasizliqla dedi: - Bas hekime deyerem,icaze verer. Ulker gelib onun qarsininda eylesdi: - Pul qazanmisan he? Bir az ayin-oyun, pay-purus alaq. Yaxsi deyil,qocalar usaq kimi olurlar, diqqeti sevirler. Ustelik , o qeder qohum-eqraba var. Hami pay umur. Gunduz

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>