etdi:- Biz bunlari atalar sozu kimi isledirik. Sen deme, Nizamiye mexsus imis... - Davam edim? - Elbette,et.

Olma yarasa tek geceye asiq,
Tulek terlan kimi isiq sev,isiq.

Dunya bes gunlukdur,
Zenn etme coxdur.
Ondan berk yapisma,
Menasi yoxdur.

Anadan aurilsa,bir quzu eger,
Onun arxasiyca canavar duser.
Gordun ki,elinden gelmeyir bir is,
Ilani yad elle tutmaga giris.
Rufet muellim Gunduzu dayandirdi: -Dayan, dayan..Bax, bu axirincisi lap dehset idi e. Bayaqkilar cox sadegorunurdu. Belke de, hamisini ezber bildiyimizden onlar adama adi gorunur.Burada ise qurdalasan , derin hikmet var. Gunduz sozune davam etdi:- He eledir.Meselen,bunlar,sanki, hamimizi ezber bilirik:
Esitmemisen bu mehsur sozu,
Her kim quyu qazsa, dusecek ozu.
Yaxud:
Ezeleden dunyanin bir qaydasi var,
Bal tutan barmagi arilar sancar.
Yaxud:
Derdlerden,qemlerden azad bir urek,
Ozgenin derdini hardan bilecek?!
Ve yaxud da:
Cox gozel olsa da,eyib gizletmek,
Dost dostun eybini ortmesin, gerek.
Bunlar ise nisbeten namelumdur:
Ac ucun kepek de yagli corekdir,
Tox ucun yag-corek,sanki,kepekdir.
Istah qizisanda bas alib geder,
Covdar coreyini mum tek uyuder...
Rufet muellime zeng geldi ve o,telesik yerinden durub basi ile yuxari mertebeni isare eib: - Cagirirlar,-soyledi, sonra da elave etdi:- Sen gozle gelirem.
Rufet muellim cixandan sonra Gunduz bir xeyli muddet kabineti gozden kecirdi.Mebeller cox bahali idi. Kitab skafini arxasi zerli coxcildli hansisa kitab bezeyirdi,ne illah eledise de, kitabin adini oxuya bilmedi. Divarda iri bir resm eserinin reproduksiyasi var idi. Eserin muellifi kim idise,meshur ressam deyildi. Eks teqdirde Gunduz onu taniyardi. Eserde coxlu sehvler tutdu.Meselen,agacin kolgesi gunesin dusme trayektoriyasina zidd idi,agacin yarpaqlari da yaxsi islenmemisdi,suni tesir bagislayirdi... Cayin rengi ise... Harda gorunub cay zumrudu rengde olsun?Bu,denizin regidir axi... Gozu Rufet muellimin seger telefonuna satasdi. Desteyi qaldirdi.

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>