müddetlik ayrılmışdı. Odur ki, qapını bağlamayıb. Oktay binanın hündürlüyünün texminen 52 metr olduğunu fikrinde hesablayıb teyin etmişdi. Qız bu hündürlükden intihar etseydi, damın kenarında onun sadece gözleri yumulub, bedeni boşalacaqdı. Bele halda, Yerin cazibe qüvvesi, yeni, serbestdüşme düsturuna göre binadan en çox, haradasa, 2 metr mesafede düşmeli idi. Amma, cesedle binanın arasında texminen 3 metrden çox mesafe var idi. Cesed arxası üstünde, ayaqları binaya teref, gözleri açılı halda uzanmışdı. Bu xefiyyenin diqqetinden yayınmadı. Bundan o neticeye gelmek olur ki, Leman Hüseynova damdan, böyük ehtimalla, arxası üstünde aşıb. Amma, o tek intihar etseydi, üzü eks terefe, boşluğa teref olmalı idi. Oktayın, o gün nezerinden keçirdiyi kondinsioner yataq otağının penceresinde qurulmuşdu. Damın qız düşen hissesinden özü yıxılan adam, ilk növbede o konidisionerin üstüne, oradan da yere düşmeli idi. O gece, hemin menzilde yaşayan sakinler bu hadiseden xeberi olmayıb. Eger, Leman evvelce kondinsionerin üzerine düşse idi, ilk növbede möhkem zerbe sesine ev sahibi oyanacaqdı, ikincisi ise, kondinsoner zedelenmese de, azca yerinden oynaya bilerdi. Amma, bunlardan heç biri olmamışdı. Bütün bunlar o demekdir ki, kimse qızı damdan aşağı möhkem iteleyib.
Oktay artıq DİN-e, mayor Hacıyevin kabinetine qayıtmışdı. Öz fikirlerinin bir hissesini onunla paylaşdı. Az sonra, şeherlerarası telefon aparatı seslendi. Mayor Hacıyev, desteyi qaldırdı:
- Eşidirem… Ne deyir?... Aydındır… Burax gelsin… - deyib, mayor desteyi asdı. – Bir nefer, bu hadise ile bağlı nese demek isteyir.
Qapı açıldı. İçeri, ucaboy, ince bir qız daxil oldu. Sarı, düz saçları küreyine qeder uzanmışdı. Mavi gözlerinden keder yağırdı. Qızarmış yanaqları olan bu qızı Oktay o an tanıdı. Bu Xedice idi. Lemanın yaxın refiqesi. Onu hadise yerinde görmüşdü.
- Salam. – Xedice dillendi.
- Salam. Buyurun eyleşin. – Mayor qıza stulu gösterdi. Xedice teşekkür edib oturdu.
- Aldığım melumata göre siz qızın

<< 1 2 [3] 4 5 >>