DİN-de müstentiq vezifesinde işe düzeldi. Ele ilk iş günlerinde öz meharetini yaxşı gösterdi.
- Neyleyim ki, emin deyilsiniz? – Rasif müstentiqin sözüne esebileşib sert cavab verdi. – Men olanları dedim.
- Hamısını dememisen. – Qarayev barmağını etiraz elameti kimi yelledi. – Qız ölen gece harada idin?
- Cehennemin dibinde. – Rasif getdikce daha da esebileşir ve sebirsizlenirdi.
- Suala adam kimi cavab vermesen seni kamerada saxlamalı olacam. – Qarayev sesini qaldırdı. – O gece harada idin? Seni haradansa gelen görübler.
- Bilirem. – Rasif bir qeder sakitleşdi. - Şexsi vacib işim var idi. Bu barede daha soruşmayın. O ki qaldı Lemana, o gün ümumiyyetle Lemanı görmemişem. Bir defe mobil telefon vasitesi ile elaqe saxlamışıq.
- Ne vaxt?
- Günortadan sonra. Haradasa, saat 4 olardı. Belke de, 4-ü keçerdi. Daha ondan xeberim olmayıb.
- Ne barede danışdınız?
- Toy baresinde danışırdıq. Bir gün sonra onu gelinlik paltarı seçmeye aparacaqdım. – Rasif son cümleni çox zeif sesle dedi. Araya bir qeder sakitlik çökdü. Sonra Rasif dedi:
- Eger daha heç ne soruşmayacaqsınızsa, men getmeliyem.
- İndilik gede bilersen. – deyib, Vahab Qarayev yumruğunu stula döyecledi. İki polis neferi gelib Rasifi otaqdan çıxardılar.
* * *
Oktay Qafarov bağdakı çarpayısında uzanmışdı. Ancaq, Yay feslinin gözelliyi haqqında yox, bir neçe gün evvel baş veren ölüm hadisesi barede düşünürdü. Onu en çox düşündüren bir şey idi. Leman Hüseynova, yuxu dermanından niye iki şüşe almışdı? İkinci şüşe neyine lazım idi? Her halda, özüne lazım deyildi. Çünki, iki neferi yuxuya vermek üçün, bu qeder yuxu dermanına ehtiyac yoxdur. Üstegel, intihar eden şexs, özünü atmağı düşünürdüse. Eger, yuxu dermanı içib intihar etseydi, o başqa mesele. Amma, bir terefden de, xefiyye bunun intihar olmadığına daha çox inanır. Ne ferqi?! Yene de ikinci şüşeye ehtiyacı olmazdı. O zaman, bele halda... Qafarovun fikirleri qarışdı biraz. Bu geceki yuxusuzluğun tesiri idi belke de. Gece bu hadise barede fikirleşdiyine

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>